Духовное отцовство Габриэль Бунге ОСБ Изд. Тынец

Gabriel Bunge OSB

Ojcostwo duchowe

Chrześcijańska gnoza u Ewagriusza z Pontu

***

TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów

rok wydania: 2009

ilość stron: 144

format: 125 x 195 mm

oprawa: miękka

cena katalogowa: 22,00 zł

ISBN: 9788373543065

Skąd mamy czerpać doświadczenie w relacji z Bogiem, jeśli sami jesteśmy jeszcze nie przygotowani, bądź trudno nam wyodrębnić Jego głos z natłoku różnych szeptów? Ewagriusz z Pontu, nazwany przecież mistrzem życia duchowego, wskazuje nam drogę do poznania, w oparciu o relację "mistrz – uczeń", w doskonałej jej odmianie "ojciec – syn".

"Wszak jam was zrodził przez Ewangelię w Chrystusie Jezusie" – mówi już św. Paweł w Liście do Koryntian. Paweł stał się więc "ojcem" dla swoich uczniów, aby ich ubogacić poprzez swoistą "duchową adopcję". Ewagriusz w swych rozważaniach wskazuje na zadania ojca duchowego, który ma poprowadzić drogą opartą na wypełnianiu przykazań ewangelicznych "od złości ku cnocie", a następnie, przez pouczenie, "od niewiedzy do poznania Boga".

W tej ścisłej zależności "ojciec – syn" kształtują się dwie równomierne korzyści. "Ten, kto uzdrawia ludzi ze względu na Pana, nie zwraca uwagi na to, że i samego siebie leczy". Druga korzyść wskazuje na ostateczny cel ojcowskich wskazówek: "Ktokolwiek więc staje się "synem" Chrystusa-Ojca i "mędr­cem", zostaje nim po to, aby samemu stać się "oj­cem” dla innych". Zatem "ojcostwo" i "synostwo" tworzą pokoleniowe zasady przekazywania doświadczenia obcowania z Bogiem.

W kontekście współczesnego "wyzwalania się" spod jakichkolwiek „ojcowskich” porad jest to książka bezcenna. Wskazuje też, że "ojcostwo" nie jest żadną instytucją, a darem i charyzmatem Boga. "Jeśli przekazywanie mądrości Bożej jest istotnym aspek­tem ojcostwa, to staje się zrozumiałe, że ojcostwo duchowe jest naśladowaniem ojcostwa Chrystusowego".

*****

Ojciec Gabriel Bunge OSB - jeden z najwybitniejszych znawców dzieł Ewagriusza, urodził się w 1940 r. w Kolonii. Studiował filozofię i teologię w Bonn. W 1962 r. wstąpił do opactwa benedyktyńskiego św. Krzyża w Chevetogne w Belgii. W latach 1980-2010 żył jako eremita w szwajcarskim rejonie Tessin. Od sierpnia 2010 r. mnich prawosławny.