МАРКС, Кароль и ЭНГЕЛЬС, Фридерик - О религии [KiW 1962]

Tytuł: O religii.

Autor: Karol MARKS i Fryderyk ENGELS, tłumaczyli z języka niemieckiego J. MALINIAK, S. FILIMUS i inni.

Wydawca: Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1962, wydanie II. XI+378 stron, oprawa twarda płócienna, format 15x21 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (nieaktualne pieczątki własnościowe) – poza tym stan OK.

„O religii”. Wstęp - (...)Marks i Engels zdecydowanie występowali zarówno przeciw próbom oportunistycznego godzenia religii z socjalizmem, jak i przeciw stosowaniu administracyjnych metod walki z religią, których konieczność głosili anarchiści. Dobitnie rozprawia się Engels z podobnymi poglądami głoszonymi przez E. Dühringa (patrz zbiór niniejszy, str. 138—143). Marks i Engels krytykowali burżuazyjny antyklerykalizm. Wskazywali, że wszelkie próby administracyjnego „zakazywania” religii, wszelkie prześladowania religii przyczyniają się do rozpalania fanatyzmu religijnego i utrwalania wierzeń religijnych. Wprowadzenie fałszywych podziałów — na wierzących i niewierzących — mistyfikuje rzeczywiste podziały klasowe i tym samym staje się czynnikiem hamującym postęp społeczny.

Marks i Engels sformułowali zasady polityki partii klasy robotniczej wobec religii i kościołów. Proklamowali zasadę traktowania przez państwo religii jako sprawy prywatnej obywateli i jednocześnie zasadę konieczności prowadzenia przez par tie klasy robotniczej aktywnej walki ideologicznej z religią.

Jedność wierzących i niewierzących w walce o realizację zadań wyzwolenia społecznego wymaga uznania religii za sprawę prywatną każdego obywatela. Państwo socjalistyczne zapewnia obywatelom pełną swobodę wyznawania jakiejkolwiek religii i wykonywania praktyk religijnych.

Zasady wolności sumienia i wyznania stanowią wyraz realizacji idei tolerancji. Realizacja polityki tolerancji wymaga z kolei oddzielenia Kościoła od państwa i szkoły od Kościoła. Marks i Engels postulowali więc odpowiednie reformy instytucjonalne celem laicyzacji życia społecznego i politycznego jako warunku urzeczywistnienia prawdziwej wolności i tolerancji.

Zasada wymagająca od państwa uznania religii za sprawę .prywatną obywateli nie oznacza jednak obojętności partii klasy robotniczej wobec religii.

Ideologia religijna zakłada beznadziejność wszelkich dążeń do osiągnięcia szczęścia na ziemi, szerzy nastroje apatii społecznej i postawy „niezaangażowania”, hamując w ten sposób procesy przebudowy stosunków międzyludzkich. Partia klasy robotniczej nie może być obojętna wobec takiej ideologii. Nie może być wobec niej obojętna także i dlatego, że ideologia ta przeczy światopoglądowi naukowemu — materializmowi filozoficznemu. Nie można być marksistą hołdując jednocześnie światopoglądowi religijnemu. (...)

Spis rzeczy – patrz foto.

- Polecam!