ГОРЦЕ и БЕСКИД СЕДЕЦКИ [западная часть] Схема маршрутов... [SiT 1957

Tytuł: GORCE i BESKID SĄDECKI [część zachodnia]. Szkicowa mapa szlaków turystycznych [lato], seria wydawnicza – „Szkicowa Mapa Szlaków Turystycznych”.

Autor: opracował J. RUTKOWSKI, wykonał W. MACULEWICZ, tekst B. MAŁACHOWSKI i J. NYKA według materiałów Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK.

Wydawca: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1957, format 1:20000, 86x61 cm, po drugiej stronie mapy krótki opis Gorców i Beskidu Sądeckiego [część zachodnia] pod względem geograficznym i turystycznym.

Stan dobry - ogólne zabrudzenie okładki oraz środka (lekkie przetarcia na składkach) - poza tym stan OK.

„GORCE i BESKID SĄDECKI [część zachodnia]. Szkicowa mapa szlaków turystycznych [lato]” - szczegółowa mapa GORCÓW i BESKIDU SĄDECKIEGO [część zachodnia], szlaków górskich [dostępnych latem]. Mapie towarzyszy opis GORCÓW i BESKIDU SĄDECKIEGO [część zachodnia] pod względem geograficznym i turystycznym.

„GORCE, BISKID SĄDECKI i WYSPOWY” - Zanim omówimy teren objęty naszą mapą, należy zwrócić uwagę na nowowprowadzony przez naszych geografów podział i nomenklaturę BESKIDÓW. Nomenklatura ta różni się od dotychczas obowiązującej, co jest dla czytelnika dawniejszych wydań przewodników, podręczników i map dosyć kłopotliwe i wymaga objaśnienia. Na interesującym nas obszarze pasmo od Zwardonia po Policę nazywano BESKIDEM WYSOKIM, obecnie nazwa ta obejmuje teren od Zwardonia aż po Przełęcz Tylicką, na wschód od Krynicy. Dawny BESKID WYSOKI natomiast objęty został nazwą BESKIDU ŻYWIECKIEGO. BESKID WYSOKI obejmuje obecnie następujące grupy górskie: BESKID ŻYWIECKI, GORCE i BESKID SĄDECKI. W BESKIDZIE SĄDECKIM jest utrzymany dalszy, dawniej przyjęty już podział na pasma Radziejowej i Jaworzyny Krynickiej, rozdzielone przełomem Popradu.

Teren objęty mapą to GORCE i pasmo Radziejowej oraz południowa część Beskidu Wyspowego. Na mapie są także zaznaczone Pieniny, ale w tej skali szczegóły są nieczytelne, toteż wydana została odrębna mapa obejmująca tylko teren PIENIN.

KARPATY nie należą do gór wysokich, choć w TATRACH osiągają 2663 m (Gierlach). Na obszarze objętym tą mapą największymi wzniesieniami są: Turbacz (1311 m), Kiczora (1284 m) i Kudłoń (1276 m) w Gorcach oraz Radziejowa (1265 m) między Dunajcem i Popradem w BESKIDZIE SĄDECKIM. W BESKIDZIE WYSPOWYM najwyższym wzniesieniem jest Mogielica — błędnie Mogielnica — (1171 m).

Karpaty nie mają jednolitej budowy geologicznej. Trzony krystaliczne, jak np. TATRY, otoczone są pasmami zbudowanymi ze skał osadowych. Najpospolitszym materiałem jest flisz, którego podstawową częścią składową są piaskowce, o różnych grubościach ziaren, różnych zabarwieniach i różnej odporności oraz łupki.

KARPATY zaliczamy do najmłodszych gór fałdowych. Powstały one w okresie alpejskich ruchów górotwórczych. Potężne parcia odśrodkowe wygięły KARPATY w łuk, którego najbardziej na północ wysunięta część przechodzi przez obszar Polski.

Roślinność w GORCACH, BESKIDZIE SĄDECKIM i WYSPOWYM jest bardzo bogata i różnorodna. Utrzymały się tu do dziś wspaniałe lasy mieszane szpilkowo-liściaste, które na tym terenie sięgają po najwyższe wierzchołki. Drzewostan składa się przeważnie z jodły, świerka i buka. Tylko z rozległych polan i hal szczytowych i grzbietowych rozciągają się piękne i dalekie widoki.

Żyją tu dziki, wilki (te ostatnie do 1939 r. wytępione, obecnie dość liczne), lisy, rysie, żbiki, jelenie i sarny; z ptactwa — głuszce i cietrzewie. Wśród drapieżnego ptactwa trafiają się nawet orły...”

- Polecam!