Katalog zbiorów wiek XVII [Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie 1968]

Tytuł: Katalog zbiorów wiek XVII, seria wydawnicza – „Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie”.

Autor: opracowanie Zofia STEFAŃSKA, indeksy Maria SŁONIWESKA.

Wydawca: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1968, wydanie I. 416 stron, zdjęcia w tekście i we wklejkach, oprawa miękka z obwolutą, format 21x19 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia obwoluty, okładki oraz środka (obwoluta, od wewnątrz na składkach podklejona taśmą papierową, rozdarcie tylnej okładki - podklejona od wewnątrz taśmą papierową) – poza tym stan OK.

Katalog zbiorów Muzeum Wojska Polskiego, zawierający opisy zabytków wojskowych z XVII w., przeznaczony jest dla osób interesujących się dawnymi militariami i chcących je bliżej poznać. Z tego też względu przed każdym działem broni lub uzbrojenia podany jest wstęp bliżej obrazujący historię jej rozwoju, zawierający jej charakterystykę oraz bibliografię przeznaczoną zwłaszcza dla tych, którzy swe studia chcą posunąć dalej.

Podawana przy wielu opisach proweniencja przedmiotów pozwoli zorientować się w losach, jakie były udziałem tych zabytków oraz, zapoznać się z nazwiskami zbieraczy, których zbiory już nie istnieją, częściowo przekazywane drogą darów lub sprzedaży do Muzeum Wojska Polskiego.

Zestaw przedmiotów ujętych w katalogu wykracza nieco poza ścisłe ramy XVII w. Niektóre z nich, jak np. szable batorówki, choć sięgają swoją genezą końca XVI w., używane były i w następnym, jako charakterystyczne dla tego okresu nie przez napisy upamiętniające ich zapoczątkowanie, lecz przez swój nowy kształt, odrębny od wyglądu uprzednio używanych szabel typu węgierskiego. Wprowadzono tu również zbroje polskie z początku XVIII w., jako zamknięcie ostatecznie zanikającego już w tym czasie uzbrojenia.

Zaznaczyć też należy, że część zbiorów Muzeum Wojska Polskiego, dotycząca XVII w., stanowi jeden z najobszerniejszych jego działów. Z tego też powodu zdecydowano się włączyć do katalogu tylko broń wojskową. Broń myśliwską postanowiono pozostawić na razie na boku, ponieważ w tym wypadku powiększyłaby się niemal dwukrotnie objętość tego tomu katalogu. Dlatego też czytelnik nie znajdzie tu ani kusz myśliwskich XVII w., ani strzelb na ptaki, tzw. cieszynek, lub wszelkiego rodzaju strzelb myśliwskich na drobniejszego czy grubszego zwierza. Nie ma też broni palnej o rozmaitych eksperymentalnych rozwiązaniach konstrukcyjnych, które stanowią wkład do historii rozwoju techniki konstrukcyjnej. Ograniczono się tylko do uwydatnienia różnych rodzajów broni używanej w wojsku XVII w.[...]

Spis treści:

Wstęp;

Broń polska:

Broń zaczepna:

• Broń biała (Szable; Pałasze; Koncerze; Tasaki);
• Broń drzewcowa (Partyzany, halabardy, dardy; Berdysze);
• Broń obuchowa (Buławy, buzdygany, pierniacze; Obuszki, młotki, nadziaki);
• Broń pociskowa (Sahajdaki);
• Broń palna (Artyleria; Broń ręczna; Przybory d broni palnej);

Broń ochronna:

• Ochrony głowy (Kopaliny; Szyszaki husarskie; Szyszaki karacenowe; Szyszaki różne; Misiurki);
• Zbroje husarskie (Napierśniki; Napleczniki; Obojczyki; Naramienniki; Zarękawia; skrzydła);
• Karaceny;
• Kolczugi;
• Bechtery;
• Kałkany;

Przybory jeździeckie:

• Siodła (Siodła husarskie; Siodła lekkiej jazdy; Jarcaki; Siodła o charakterze wschodnim);
• Rzędy końskie;
• Bukłaki;
• Czołdary;
• Ostrogi;
• Znaki wojskowe;

Sprzęt wojskowy:

• Namioty;
• Instrumenty muzyczne;

Malarstwo i rzeźba:

• Malarstwo;
• Rzeźba;

Broń zachodnioeuropejska:

Broń zaczepna:

• Broń biała (Rapiery i szpady; Szpady walońskie; Pałasze; Szabel; Kordelasy i tasaki; Bagnety);
• Broń drzewcowa (Partyzany; Halabardy; Piki i spisy);
• Broń palna (Artyleria; Broń ręczna; Przybory do broni palnej);

Broń ochronna:

• Ochrony głowy (Przyłbice; Szturmaki; Szyszaki; Moriony; Pappenheimery);
• Zbroje jazdy (Zbroje kirasjerskie; Półzbroje lekkiej jazdy);
• Półzbroje piechoty;

Przybory jeździeckie:

• Siodła;
• Munsztuki;
• Ostrogi;
• Znaki wojskowe;

Indeks geograficzny;

Indeks rzeczowy;

Indeks nazwisk i nazw instytucji.

- Polecam!