1906 КРАКОВ ХИРУВ ГАЛИЦИЯ КРЕСЫ ПОЧТОВОЕ ОТДЕЛЕНИЕ ИЕЗУИТ ВЛАДИСЛАВ КОНОПКА АВИАЦИЯ

ORYGINALNY PONAD 100-LETNI

PRZEKAZ POCZTOWY Z GALICJI Z 1906 ROKU

NA DRUKU POCZTOWYM Z 1905 ROKU

W JĘZYKACH NIEMIECKIM I POLSKIM

ZAKŁADU ŚW. JÓZEFA OO. JEZUITÓW W CHYROWIE

Jest to pocztowe

Poświadczenie odbioru — Empfangschein

na kwotę 93 koron i 55  halerzy

na rachunek czekowy w c.k. Urzędzie pocztowych kas oszczędności w Wiedniu

dla posiadacza rachunku :

ZAKŁAD św. JÓZEFA

OO. Jezuitów, CHYRÓW

z datownikiem pocztowym

2. 4. 06.

KRAKAU 1 KRAKÓW 1

Przekaz wysłany jako zapłata za pobyt ucznia [w tym przypadku dokładnie chodzi o Władysława Konopkę] w Chyrowie.

Wymiary dokumentu ok. 12 cm x 11,5 cm

Na odwrocie objaśnienia pocztowe, także w języku polskim.

Nadawcą był prawdopodobnie ojciec Władysława Konopki, który mieszkał w Krakowie

i w tym czasie był urzędnikiem pocztowym (starszy oficyał poczty).

Kim był Władysław Konopka, późniejszy kapitan-pilot ? Krótki biogram poniżej.

[ Chyrów - małe miasteczko w Galicji w obwodzie lwowskim.

Do 1939 roku miejscowość należała do powiatu Stary Sambor w województwie lwowskim.

Leży kilkanaście kilometrów na wschód od obecnej granicy Polski,

34 km od Przemyśla, w dolinie rzeki Strawiąż.

Miejscowość ta, zasłynęła w Galicji powstałym w pobliskiej Bąkowicy

kompleksem Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów (Collegium Jezuitów).

Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie,

była to zasłużona placówka naukowa, ze szkołą o statusie gimnazjum.

Zakład obejmował szkołę średnią (od 1890 z prawami publicznymi,

od 1899 z prawami państwowymi), siedmioklasową szkołę podstawową i konwikt.

Chyrowski zakład naukowo wychowawczy uważany był w okresie międzywojennym

(II Rzeczpospolita Polska) za najlepiej wyposażone gimnazjum w Polsce.

Uważany był także za jedną z najlepszych szkół w Europie.

Ta otoczona legendą placówka wykształciła najwybitniejsze umysły

i elitę międzywojennej Polski, a wśród nauczycieli miała takie osobowości

jak ojciec Jan Beyzym.

Absolwentami tej szkoły byli między innymi: artyści: Adam Styka, Antoni Wiwulski;

aktorzy: Kazimierz Junosza Stępowski, Włodzimierz Ziembiński;

mężowie stanu i wojskowi: Eugeniusz Kwiatkowski, Roman Abraham, Jerzy Kirchmayer;

pisarze: Franciszek Ksawery Pruszyński, Kazimierz Wierzyński;

działacze społeczni: ks. Mieczysław Kuznowicz, Mieczysław Chłapowski, Tadeusz Łubieński;

duchowni: arcybiskup Adam Kozłowiecki, biskup Kazimierz Tomczak.

W czasie II Wojny Światowej od 1939 do 1941 roku w pomieszczeniach zakładu były koszary Armii Czerwonej,

po zajęciu tych terenów przez Armię Niemiecką – umieszczono tam obóz jeniecki,

zaś od drugiej połowy 1943 roku do końca okupacji niemieckiej (sierpień 1944 roku) – szpital wojskowy.

Następnie do roku 1992 w obiektach zakładu mieściły się koszary wojsk ZSRR,

natomiast do 2004 roku – wojsk Ukrainy (Wojska Graniczne Ukrainy)].

.

Władysław Konopka - kapitan pilot Wojska Polskiego, żołnierz c. k. armii Austro-Węgier podczas I wojny światowej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, współorganizator PLL „LOT”, Chyrowiak (absolwent znanej prywatnej szkoły w Chyrowie na Kresach), kawaler Orderu „Virtuti Militari”.

Urodził się 11 maja 1892 r. w Krakowie. Syn Marcina i Olimpii z domu Zacharyasz.

Jego ojciec był urzędnikiem pocztowym (starszy oficyał poczty, od 1912 r. na emeryturze), mieszkał w Krakowie przy ul. Wielopole 12.

W latach 1905—1910 Władysław Konopka uczył się w w prywatnej szkole dla chłopców (szkoła miała status prywatnego gimnazjum z prawem odbywania egzaminów dojrzałości i wydawania świadectw równego znaczenia ze świadectwami zakładów państwowych) w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym OO. Jezuitów w Chyrowie (dokładnie w Bąkowicach pod Chyrowem, pow. starosamborski w Galicji, obecnie na Ukrainie). Szkoła opierała się na tradycjach jezuickiego szkolnictwa i była jedną z najlepszych placówek edukacyjnych przed 1945 r.

Wśród absolwentów tej szkoły było wielu zasłużonych Polaków (m.in.: Eugeniusz Kwiatkowski - twórca portu w Gdyni i wicepremier Polski, Mieczysław Orłowicz - autor licznych przewodników turystycznych, Antoni Wiwulski - rzeźbiarz, twórca pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie i pomnika Trzech Krzyży w Wilnie, Kazimierz Junosza Stępowski - aktor, Jan Brzechwa - pisarz, Kazimierz Wierzyński - pisarz).

Władysław Konopka naukę w Chyrowie zakończył w 1910 r., otrzymując 7 czerwca 1910 r. świadectwo maturalne.

Następnie student prawa i akademii handlowej w Krakowie.

Na przełomie 1912/13 r. przystąpił do Związku Byłych Chyrowiaków.

Po wybuchu I wojny światowej wcielony (w sierpniu 1914 r.) do artylerii w c.k. Armii Austro-Węgier.

Otrzymał przydział do 12 pułku armat polowych, a 1 września 1917 r. przeniesiony do 8 pułku artylerii ciężkiej.

Na początku 1918 r. przeniesiony do lotnictwa w randze porucznika. W marcu 1918 r. został skierowany na kurs obserwatorów do Wiener Neustadt, po ukończeniu szkolenia został przydzielony do Fliegerkompanie 36 (FliK 36) i walczył na froncie włoskim i serbskim.

W c.k. Armii Austro-Węgier do listopada 1918 r.

Od 14 listopada 1918 r. służył w odrodzonym Wojsku Polskim.

Zgłosił się do służby w nowo formowanej na lotnisku Rakowice (pod Krakowem) Eskadrylli Lotniczej. 17 grudnia 1918 r. otrzymał przydział do Sekcji Żeglugi Napowietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych. Następnie, z racji swego doświadczenia lotniczego, został skierowany na kurs pilotażu w I Niższej Szkole Pilotów w Krakowie oraz Szkoły Lotniczej na Ławicy.

Po zakończeniu szkolenia został 1 września 1919 r. przydzielony do 7 Eskadry Myśliwskiej i w jej składzie jako porucznik-pilot wziął udział w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej.

Po uzupełnieniu składu eskadry amerykańskimi pilotami-ochotnikami pilot w 7 Eskadrze (Bojowej) Myśliwskiej im. Kościuszki pod komendą płk. Cedrica Faunt-le-Roy'a.

Podczas operacji kijowskiej wspierał działania polskich oddziałów. 15 kwietnia, na skutek awarii synchronizatora karabinu maszynowego, przestrzelił śmigło swego Albatrosa D.III. 25 kwietnia, podczas lotu z por. obs. Carlem Clarkiem, zaatakował nieprzyjacielski pociąg pancerny w rejonie Cudnowa. 26 kwietnia wyróżnił się podczas ataków na oddziały nieprzyjaciela w rejonie Berdyczowa, zwłaszcza jego tylną straż. Wykorzystywał swe doświadczenie obserwatora z czasów I wojny światowej i po każdym locie dostarczał cennych informacji rozpoznawczych o oddziałach Armii Czerwonej.

12 czerwca w rejonie Żytomierza atakował oddziały 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Podczas ataku grupowego samolotów 7 eskadry, przeprowadzonego wspólnie z kpt. Merianem Cooperem, kpt. Edwardem Corsim i por. Jerzym Weberem, jego samolot został uszkodzony i pilot lądował przymusowo półtora kilometra przed lotniskiem. Uszkodzenia samolotu spowodowały, że rozpadł się on przy przyziemieniu. 16 lipca, wspólnie z Corsim, Weberem i Chessem, po raz kolejny zaatakował kolumny kawalerii Armii Czerwonej. 9 sierpnia wykonał lot łącznikowy z zadaniem zrzucenia rozkazów. Po wykonaniu zadania powrócił na lotnisko w Korczowie, ale źle obliczył podejście do lądowania i zatrzymał się dopiero na wagonie kolejowym mieszczącym kuchnię eskadry. W wyniku wypadku ranny z poważnymi obrażeniami, trafił do szpitala na leczenie.

W trakcie służby wojskowej awansował na stopień kapitana-pilota.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w zawodowej służbie wojskowej.

Po odjeździe Amerykanów jako kapitan został mianowany dowódcą eskadry (marzec 1921 r.) i służył w 2 Pułku Lotniczym Wojska Polskiego

W opinii przełożonych wojskowych „Doskonały pilot i oficer. Złożył dowody wielkiego męstwa i doświadczenia bojowego”.

Dekretem Wodza Naczelnego z dn. 8 kwietnia 1921 r. oficer Wojsk Lotniczych porucznik pilot Władysław Konopka został odznaczony Krzyżem „Virtuti Militari” V klasy (nr orderu 3244)

Jak wynika z wniosku o odznaczenie:

„Por. pil. Konopka Władysław w towarzystwie innych lotników 7 eskadry bojowej wykonał seryją lotów w głęb terytoryum nieprzyjaciela latając na bardzo nieznacznej wysokości dostarczając bardzo cennych wiadomości o nieprzyjacielu i przyczyniając dotkliwy straty ogniem karab. maszyn. i zucaniem bomb [.] Podczas ataku na Berdyczow por. Konopka kilka krotnie atakował z nieznacznej wysokości nieprzyjaciela jak piechotę, jazdę oddz. karabin. maszyn. niezwracając na silny ogień przeciwnika. Zawdzięczając niniejszem atakom pociąg pancerny nieprzyjacielski mający bronic miasto Berdyczow, został zmuszony do odwrotu, ułatwiając  zajęcie miasta przez własną piechotę.

Por. Konopka wykazał podczas wszastkich atakow wielką wprawę i odwagę”.

18 sierpnia 1921 r. na własną prośbę został urlopowany z wojska i przeniesiony do rezerwy (w stopniu kapitana - pilota) w celu dokończenia studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim.

28 lutego 1922 r. wziął ślub we Lwowie z Janiną Winiarzówną.

Pracował początkowo w Międzymiastowych Gazociągach we Lwowie (prokurent). Później szef działu eksportowego w firmie Baczewski.

30 kwietnia 1923 r. we Lwowie przyszedł na świat jego syn Zdzisław.

Z dn. 1 stycznia 1926 r. został przeniesiony w rezerwie z 2. do 6 Pułku Lotniczego we Lwowie.

W Korpusie Oficerów Aeronautyki dla Oficerów Rezerwy według listy starszeństwa dla Kapitanów (starszeństwo z dniem 1-go czerwca 1919 r.) zajmował poz. 22 (według Rocznika Oficerskiego Rezerw z 1934 r.).

W 1926 r. przeszedł na stanowisko szefa działu handlowego Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot” w Poznaniu.

W 1928 r. został członkiem komisji organizującej Polskie Linie Lotnicze „LOT”, a po ich utworzeniu został prokurentem oraz szefem działu finansowego i handlowego a następnie eksploatacyjnego tego przedsiębiorstwa lotniczego. Pracował tam do początku 1931 r., kiedy zaoferowano mu stanowisko kierownika sprzedaży w firmie Royal Typewriters w Polsce S.A. Na początku 1932 r. został dyrektorem zarządzającym. Odszedł z pracy w tej firmie z końcem stycznia 1933 r. W 1933 r. mieszkał w Warszawie  przy Al. Szucha 8 m. 8.

Za służbę wojskową odznaczony także Krzyżem Walecznych oraz w listopadzie 1928 r. Zarządzeniem Ministra Spraw Wojskowych otrzymał za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920 - Polową Odznakę Pilota (nr. 84)

Po II wojnie światowej był długoletnim pracownikiem Urzędu Skarbowego.

Zmarł po krótkiej ale ciężkiej chorobie dn. 24 listopada 1987 r.

Nabożeństwo żałobne i odprowadzenie Zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku odbyło się 30 listopada na cmentarzu w Krakowie-Batowicach o czym informowali w nekrologu żałobnym żona, synowie, synowe i wnuki.

.

Stan dokumentu po ponad 118 latach jak na fot. do aukcji.

Autentyczność dokumentu gwarantowana !

.

Uwaga: czarne linie na ilustracji do aukcji to zabezpieczenie przed nieuprawnionym kopiowaniem fot.

W rzeczywistości na dokumencie te czarne linie nie występują !