Ищете уникальный подарок или декор? Полтавский

15392444907
45 740.00 ₽

Пошлина ≈ 521 ₽
(оплачивается отдельно при получении)

Товар временно недоступен из-за увеличенных сроков доставки
  • Страна:
  • Доставка: от 990 ₽
  • Срок доставки: 12-20 дней
  • В наличии: 0
  • Оценка: 0
  • Отзывов: 0

Характеристики

Identyfikator produktu
15392444907

Stan
Nie wymaga renowacji

Описание

10 akcyj Zakładów Amunicyjnych POCISK SA z 1930r.

Oryginał !!!

Wymiary: 43x34,5cm

Prawie 100-letni dokument o pięknej szacie graficznej może stać się elementem dekoracji domu, biura, gabinetu prawnika, osoby związanej z bankowością bądź finansami, interesującej się militariami a także każdego miłośnika starych przedmiotów z duszą.

Zakłady Amunicyjne „Pocisk” Sp. Akc. – utworzona w 1919 w Warszawie spółka produkująca amunicję karabinową do Mannlichera, Mausera i Lebela. Posiadała fabryki w Warszawie przy ul. Mińskiej oraz w Rembertowie.

Pierwotny kapitał zakładowy spółki wynosił 40 mln koron austro-węgierskich.

Pełny rozruch fabryki nastąpił w 1923 r. Wytwórnia produkowała wówczas następującą amunicję dla wojska: nabój 8 mm x 50 R Mannlicher, 8 mm x 50 R Lebel, 7,92 mm x 57 Mauser. Na rynek cywilny wytwarzano naboje: 6,35 mm x 15 SR Browning, 7,65 mm x 17 SR Browning, oraz różne wzory amunicji myśliwskiej i sportowej. W 1924 r. zakłady wyprodukowały ponad 32 miliony sztuk amunicji.

Zakłady opracowały w 1924 r. projekt 47 mm działka – na konkurs Ministerstwa Spraw Wojskowych. Ostatecznie zbudowały 2 działka, różniące się między sobą długością lufy i masą. Były to pierwsze nowoczesne działka polskiej konstrukcji zbudowane w kraju. Ogółem wyprodukowano od 4 do 10 działek wz. 25.

W 1927 roku produkcja stanowiła ok. 1/3 całości mobilizacyjnej wszystkich tego typu fabryk w kraju. Zakłady zatrudniały wówczas ok. 4230 pracowników. W latach kryzysu 1929–34 załogę zredukowano o ponad 1 tys. pracowników. W dniach 10 oraz 18-20 stycznia 1928 roku załoga strajkowała żądając m.in. podwyżki płac o 28%.

W poniedziałek 12 listopada 1928 r., w wytwórni w Rembertowie, w wyniku eksplozji materiałów wybuchowych, zginęło dwóch pracowników, a kolejnych dwóch zostało ciężko rannych[1].

W roku 1937 wykonano próbną partię naboi Mausera w łusce stalowej lakierowanej, natomiast w 1939 partię w łuskach stalowych miedziowanych.

Zakłady istniały do 28 września 1939 roku.

Dokument wydrukowany w Zakładach Graficznych B. Wierzbicki i S-ka  - znanej warszawskiej drukarni.

Projekt sygnowany przez Adama Półtawskiego !!!!

Adam Jerzy Półtawski (ur. 17 maja 1881 w Warszawie[1], zm. 19 września 1952 w Krakowie) – polski grafik i typograf, projektant papierów wartościowych i wykładowca w szkołach przemysłu poligraficznego. Jest autorem krojów pisma: Antykwa Polska (zwanej obecnie od jego nazwiska „Antykwą Półtawskiego”, 1924-1928) oraz Mediewal Polski (tylko w projekcie). Ojciec prof. Andrzeja Półtawskiego, filozofa, teść dr Wandy Półtawskiej, lekarza psychiatry.

Projektował układ drukarski i szatę graficzną (inicjały, ornamenty, winiety i przerywniki) czasopisma „Chimera” oraz m.in. Pism zebranych Cypriana Kamila Norwida i dzieła Unia Horodelska, nagrodzonego złotym medalem na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925. Związany był ze środowiskami artystycznymi Warszawy, Lublina i Kielc.

Był synem Antoniego i Kazimiery z Drzewieckich Półtawskich[1]. Studiował historię sztuki, fizykę i chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (uczył się rysunku u Józefa Mehoffera). Następnie dla pogłębienia swej wiedzy i artystycznych umiejętności przeprowadził się najpierw do Monachium, gdzie pobierał nauki w tamtejszej Akademii, następnie do Paryża i Lipska, gdzie uczęszczał do Wyższej Technicznej Szkoły Drukarskiej, a potem do Berlina, gdzie pobierał nauki w Kunstschule des Westens.

W okresie międzywojennym pracował jako kierownik Zakładów Graficznych Bolesława Wierzbickiego w Warszawie (1912-1914 i 1919-1922). Projektował m.in. drukowane tam banknoty polskie z pierwszych lat niepodległości.[2] Następnie był dyrektorem technicznym Drukarni Łazarskiego (1927-1930).

Prowadził działalność pedagogiczną. Wykładał techniki drukarstwa i grafikę w Wyższej Szkole Dziennikarskiej (1922-1933), Szkole Przemysłu Graficznego (1926-1944), Salezjańskiej Szkole Rzemiosł w Warszawie (1923/1924 i 1932-1939) – gdzie razem ze Stanisławem Ostoja-Chrostowskim prowadził Doświadczalną Pracownię Graficzną, oraz Publicznej Dokształcającej Szkole Graficznej w Warszawie (1931-1933). Wykładał też techniki graficzne i zagadnienia drukarstwa na Kursach Księgarskich przy Wolnej Wszechnicy Polskiej. W dwudziestoleciu zaznaczył swą obecność w życiu artystycznym jako organizator i uczestnik wielu wystaw graficznych tak w Polsce jak i za granicą, specjalizując się przede wszystkim w zdobnictwie książkowym i ekslibrisie. Uprawiał też rysunek, malarstwo miniaturowe i inne różne techniki graficzne. Projektował druki akcji i obligacji, zaprojektował banknot o nominale stu marek, który był pierwszym banknotem międzywojennej Polski.

Podczas okupacji organizował i prowadził tajne kursy graficzne. Podczas powstania warszawskiego uległo zniszczeniu wiele jego prac, pośród których znajdowały się m.in. próbne odbitki i niskonakładowe druki powstałe w Doświadczalnej Pracowni Graficznej. Po powstaniu przymusowo wysiedlony do Żarnowca.

Po wojnie wyjechał do Lublina, gdzie działał w Związku Polskich Artystów Plastyków. Ostatnie lata życia spędził w Kielcach, pracując jako kierownik techniczny Drukarni „Jedność” (1945-1949).

Był członkiem Związku Polskich Artystów Grafików – którego był też współzałożycielem, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego i Koła Artystów Grafików Reklamowych oraz członkiem honorowym Towarzystwa Bibliofilów Polskich. Był współredaktorem „Grafiki Polskiej” oraz „Grafiki” – organu ZPAG.

Jego prace znajdują się w Bibliotece Narodowej w Warszawie i Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Komplet prac, również tych niepublikowanych, znajduje się w posiadaniu rodziny artysty.

Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1952 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki – za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi po raz drugi[3].

Informacje z Wikipedii.

Przedstawione dokumenty pochodzą z prywatnej kolekcji.

UWAGA!!! ZDARZAJĄ SIĘ PRÓBY PODSZYCIA PODE MNIE I WYŁUDZENIA ZAPŁATY - PROSZĘ DOKŁADNIE SPRAWDZAĆ SKĄD I OD KOGO PRZYCHODZĄ WIADOMOŚCI!!!!




Приобрести Ищете уникальный подарок или декор? Полтавский по привлекательной цене с гарантированной доставкой из Польши по всей России, вы можете на сайте Boxcentr.ru
Загрузка...
Загрузка...
Информация о технических характеристиках, комплекте поставки, стране изготовления и внешнем виде товара носит справочный характер.
Стоимость доставки приблизительная. Точная стоимость доставки указывается после обработки заказа менеджером.
Выберите каталог