PAMIĘTNIKI, Ignacy Jan PADEREWSKI [PWM 1961]

Tytuł: PAMIĘTNIKI, seria wydawnicza – „Źródła Pamiętnikarsko-Literackie do Dziejów Muzyki Polskiej (Tom IX.)”.

Autor: Ignacy Jan PADEREWSKI, spisała Mary LAWTON, z języka angielskiego przełożyły Wanda LISOWSKA i Teresa MOGILNICKA, posłowie Witold RUDZIŃSKI.

Wydawca: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1961, wydanie I. 520 stron, zdjęcia we wklejkach, oprawa twarda płócienna z obwolutą, format 13x20 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia obwoluty, okładki oraz środka (obwoluta, od wewnątrz na składkach podklejona taśmą papierową) – poza tym stan OK.

PAMIĘTNIKI:

Nowy Jork, 19 kwietnia 1933-

Niniejszym stwierdzam, że autobiografia, nad którą pracuję obecnie z panią Mary LAWTON, a którą ma wydać firma COLLINS, jest autentycznym opisem mego życia, jedynym posiadającym moją autoryzację i zgodę. [I. J. PADEREWSKI]

Przedmowa Kilka lat temu pewnego upalnego dnia we wrześniu stałam na tarasie willi PADERWSKIEGO w Morges, czekając na jego odpowiedź. Wstaliśmy właśnie od śniadania, podczas którego przeszło godzinę toczyła się rozmowa o jego pamiętnikach. Pomysł ich napisania przedyskutowaliśmy wszechstronnie - co było zresztą zasadniczym celem mojej wizyty. Nawet nieśmiertelne, wspaniałe piękno Mant Siane przede mną oraz delikatny urok Jeziora Genewskiego, leżącego u mych stóp, nie docierały w pełni do mej świadomości w tym momencie intensywnego wyczekiwania. Oczekiwanie na odpowiedź Paderewskiego całkowicie wypełniało mój świat w tej chwili.

Czy zgodzi się na przedstawiony przeze mnie plan? Czy pozwoli mi pisać bajkową historię swej oszałamiającej kariery? Gdy pierwszy raz wystąpiłam ze swoja propozycją, szybka odmowna odpowiedź, Paderewskiego jak błyskawica przeleciała przez pokój, zadając śmiertelny cios moim pragnieniom. „Ach nie, nie - wykrzyknął - nie chcę nawet myśleć o tymi Wszak jestem. przecież pianistą, a nie literatami”.

To, co powiedział, było tak przekonywująco prawdziwe, że potrzebowałam dłużnej chwili, by odeprzeć te słowa.

- Tak - mogłam tylko powtórzyć bezmyślnie za nim - jest pan pianistą - i tu oprzytomniałam - ale ja jestem pisarką i chcę pisać historię pańskiego tycia. Pragnę pisać ją bardziej nit wszystko, co pisałam dotychczas.

- Ale jak? Jak pani może pisać historię mego życia, jeżeli sam jej pani nie odtworzę?

Pamiętam, jak podniósł się gwałtownie z krzesła i przyłożywszy rękę do czoła powiedział:

- Jak pani może to pisać, kiedy to wszystko jest tu - tu, zamknięte w mej głowie i sercu. Jak mam to pani ujawnić?[...]

Wspaniały pianista i renomowany kompozytor, w pewnym okresie polityk i działacz społeczny - był synonimem wielkości muzyki polskiej w świecie, i to nie tylko dla swoich rodaków, ale i dla obcych. Anegdota mówi, że Eskimosi pewien gatunek kartofli nazwali „Paderewski”, nie dlatego, żeby znali tę postać, ale dlatego, że tak się nazywa coś bardzo dobrego. Przez długie lata uchodził Paderewski za ambasadora spraw polskich, które umiał poruszać w ważnych momentach wobec najwybitniejszych polityków, korzystając ze swoich niezliczonych kontaktów i znajomości. Był też przykładem tego, co potrafi wielki talent sprzężony z potężną wolą, z rzetelną wiedzą i tytaniczną pracą. Ten zespół walorów artysty, patrioty i człowieka zjednał jeśli nie pełne uznanie, to przynajmniej szacunek wszystkich dla jego wielostronnej działalności[...]

Spis treści:

Przedmowa;

PAMIĘTNIKI:

• Lata chłopięce;
• Czasy studenckie w Warszawie;
• Berlin i świat muzyczny;
• Wiedeń: Leszetycki i Rubinstein;
• Powodzenie, które przyszło za wcześnie;
• Paryż i kolacjowe tournée po Holandii;
• Anglia i zagadka berlińska;
• Wspomnienia z Londynu;
• Ameryka;
• O słuchaczach i o polityce;
• Druga podróż do Ameryki;
• Interludium kompozytorskie;
• Tournée po Rosji;
• Dom w Szwajcarii;
• Błyskawiczna kariera;
• Australia i Nowa Zelandia;
• Bunt, przeciw fortepianowi;
• Dzień moich imienin;

Posłowie;

Kalendarium.

- Polecam!