Кседин HA спрей назальный 10 мл Насморк

Czym jest Xedine HA?

Xedine HA należy do grupy leków sympatykomimetycznych, stosowanych w chorobach nosa. Lek ten zawiera w składzie chlorowodorek ksylometazoliny, który pomaga zwężać naczynia krwionośne w nosie, zmniejszając tym samym obrzęk błony śluzowej nosa. Xedine HA zawiera także kwas hialuronowy (w postaci sodu hialuronianu), który chroni i nawilża błonę śluzową nosa.

Xedine HA o mocy 1 mg/ml jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat.

Wskazania

Zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa, spowodowanego zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżytem nosa) lub zapaleniem błony śluzowej zatok (zapaleniem zatok).

Substancja czynna: Xylometazolini hydrochloridum

Skład

Substancją czynną leku jest chlorowodorek ksylometazoliny. Każdy ml zawiera 1 mg chlorowodorku ksylometazoliny. Każda dawka (140 mikrolitrów) zawiera 0,140 mg ksylometazoliny chlorowodorku.

Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: woda morska oczyszczona, potasu diwodorofosforan, sodu hialuronian, woda oczyszczona.

Jak stosować i dawkować Xedine HA?

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka

Dorośli i dzieci w wieku od 12 lat:

1 rozpylenie Xedine HA do każdego otworu nosowego do 3 razy na dobę.

Leku nie wolno stosować dłużej niż przez 5 dni, o ile lekarz nie zaleci inaczej. Przed ponownym zastosowaniem leku należy odczekać kilka dni.

Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zaniku błony śluzowej nosa, dlatego w przypadku przewlekłych zaburzeń lek można stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Nie wolno stosować dawki większej niż zalecana.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Tego leku nie wolno stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat powinny stosować lek Xedine HA o mocy 0,5 mg/ml.

Kiedy nie stosować Xedine HA?

• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek ksylometazoliny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli pacjent ma suche zapalenie błony śluzowej nosa (rhinitis sicca)
• jeśli pacjent przebył ostatnio operację neurochirurgiczną (usunięcie przysadki wykonane przez zatokę klinową nosa lub jakąkolwiek inną operację neurochirurgiczną przebiegającą z odsłonięciem zewnętrznej warstwy mózgu (opony mózgowej))
• jeśli pacjent ma podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, a szczególnie jaskrę z wąskim kątem przesączania
• u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat

Ostrzeżenia

Przed rozpoczęciem stosowania Xedine HA należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

jeśli pacjent stosuje obecnie inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) (np. tranylcyprominę i moklobemid – leki stosowane w leczeniu depresji) lub jeśli pacjent stosował inhibitory MAO w ciągu ostatnich dwóch tygodni, lub stosuje trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, lub inne leki, które mogą powodować podniesienie ciśnienia tętniczego krwi

jeśli pacjent stosuje leki z grupy leków blokujących receptory beta-adrenergiczne lub alfa-adrenergiczne (leki zwykle stosowane w celu obniżenia ciśnienia tętniczego krwi lub w leczeniu łagodnego powiększenia prostaty)

jeśli pacjent ma ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego (np. choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze)

jeśli pacjent ma guz nadnerczy (guz chromochłonny)

jeśli pacjent ma powiększoną prostatę

jeśli pacjent choruje na porfirię (zaburzenie metaboliczne, które wywiera wpływ na skórę i (lub) centralny układ nerwowy)

jeśli pacjent ma zaburzenia metaboliczne (np. nadczynność tarczycy, cukrzyca).

Długotrwałe stosowanie Xedine HA może doprowadzić do przewlekłego obrzęku błony śluzowej nosa, co ostatecznie może spowodować jej zanik (ścieńczenie). Aby temu zapobiec, czas leczenia należy ograniczyć do minimum.

Należy unikać długotrwałego i nadmiernego stosowania leku. Długość leczenia u dzieci należy zawsze skonsultować z lekarzem.

Jeżeli pacjent ma zakażenie bakteryjne w obrębie nosa i zatok, powinien skonsultować się z lekarzem, ponieważ zakażenie musi być odpowiednio leczone.

Xedine HA w ciąży

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania chlorowodorku ksylometazoliny (substancja aktywna) u kobiet w ciąży. Dlatego tego leku nie należy stosować w okresie ciąży. Z uwagi na to, że nie ma danych dotyczących przenikania chlorowodorku ksylometazoliny do mleka ludzkiego, nie wolno stosować tego leku podczas karmienia piersią

Prowadzenie pojazdów

Nie oczekuje się, że lek wywiera wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jeżeli jest stosowany zgodnie z zaleceniami.

Przedawkowanie

W razie zastosowania przez dziecko (lub inną osobę) większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, który rozpocznie niezbędne leczenie.

Mogą wystąpić następujące objawy przedawkowania:

rozszerzone lub zwężone źrenice oka

nudności i wymioty

bladość, zasinienie skóry i warg

gorączka, potliwość lub obniżenie temperatury ciała

zaburzenia sercowo-naczyniowe, na przykład zaburzenia rytmu serca, takie jak zbyt wolne lub zbyt szybkie bicie serca lub nieregularne bicie serca, wzrost lub spadek ciśnienia tętniczego krwi, zapaść krążeniowa, zatrzymanie akcji serca

zaburzenia w płucach (obrzęk płuc, zatrzymanie oddechu - bezdech)

ospałość, senność i śpiączka

lęk, pobudzenie, omamy, skurcze mięśni i drgawki.

Przedawkowaniu, zwłaszcza u dzieci, często towarzyszą drgawki i śpiączka, spowolnienie bicia serca, zatrzymanie oddechu (bezdech) i wzrost ciśnienia tętniczego krwi, po którym może nastąpić spadek ciśnienia tętniczego krwi.

Xedine HA z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jednoczesne stosowanie Xedine HA z inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorami MAO, np. tranylcypromina, moklobemid) lub stosowanie w ciągu ostatnich dwóch tygodni inhibitorów MAO, trójpierścieniowych lub czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub innych leków, które mogą powodować podniesienie ciśnienia tętniczego krwi (np. doksapram, ergotamina, oksytocyna), może w efekcie działania tych leków na serce i naczynia krwionośne powodować podniesienie ciśnienia tętniczego krwi. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania tych leków.

Nie zaleca się stosowania tego leku w skojarzeniu z lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi (np. metyldopa), ze względu na możliwość podniesienia ciśnienia tętniczego krwi. Ponadto mogą wystąpić złożone interakcje z lekami blokującymi receptory alfa-adrenergiczne i beta-adrenergiczne, powodujące obniżenie lub podwyższenie ciśnienia krwi oraz przyspieszenie lub spowolnienie bicia serca.

Xedine HA a możłiwe skutki uboczne

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać stosowanie Xedine HA i zwrócić się po pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów niepożądanych (mogących być objawami reakcji alergicznej):

trudności w oddychaniu lub przełykaniu, obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła

silny świąd skóry z czerwoną wysypką lub wypukłymi pęcherzami.

Odnotowano następujące działania niepożądane:

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób)

ból głowy

przejściowe i łagodne objawy podrażnienia, takie jak pieczenie lub suchość błony śluzowej nosa i (lub) gardła

kichanie.

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

reakcje alergiczne (wysypka, świąd, obrzęk skóry i błon śluzowych)

uczucie „zatkania” nosa (po zakończeniu działania leku)

krwawienie z nosa.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)

zawroty głowy

uczucie bicia serca (kołatanie serca)

przyspieszone bicie serca

podwyższone ciśnienie tętnicze krwi

przejściowe zaburzenia widzenia

nudności.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

nerwowość, niepokój

trudności w zasypianiu, zaburzenia snu

senność i (lub) ospałość (głównie u dzieci)

omamy lub drgawki (głównie u dzieci)

nieregularne bicie serca

zatrzymanie oddechu (bezdech) u małych dzieci i noworodków.