Из истории варшавского спорта Т.А. ГРАБОВСКИЙ [НК 1957]

Tytuł: Z lamusa warszawskiego sportu.

Autor: T.A. GRABOWSKI, okładka i strona tytułowa Zbigniew RYCHLICKI.

Wydawca: Państwowe Wydawnictwo Literatury Dzieciecej „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1957, wydanie I. 440 stron, zdjęcia we wklejkach, oprawa miękka, format 15x21 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (mało widoczny ślad po zamoczeniu wodą, okładka ponownie doklejona do bloku tekstu) – poza tym stan OK.

„Z lamusa warszawskiego sportu”. Od Autora - Nie zamierzałem napisać historii sportu w byłej Kongresówce ani też historii warszawskiego piłkarstwa. Bynajmniej. Taka historia byłaby może interesująca dla pewnej grupy osób, temat ten wydał mi się jednakże zbyt jednostajny. Ponadto, do pisania historii trzeba mieć zacięcie kronikarskie. Ja nie mam tego zacięcia, inni napiszą historię sportu z pewnością lepiej. To zresztą bardzo wielka praca.

Moje wspomnienia sportowe ująłem inaczej — starałem się namalować tło życia sportowego, szkicując zarówno ważniejsze wydarzenia, jak i mniej ważne, ale charakterystyczne dla lego okresu, pokazać ludzi sportu występujących zarówno w okresie „prahistorii warszawskiego futbolu”, jak i w czasach późniejszych. Opisałem sylwetki sportowców, tak jak ich wówczas widziałem lub jak widzieli ich moi koledzy. Starałem się oddać możliwie wiernie ich rolę i znaczenie w ówczesnym środowisku sportowym.

Zapewne jednak moje subiektywne spojrzenie na ludzi i wydarzenia znalazło swój wyraz w tych opisach.

Zadałem sobie wszakże bardzo wiele trudu, aby ustalić lub sprawdzić daty ważniejszych wydarzeń oraz podać właściwe nazwiska osób, które w tych wydarzeniach brały czynny udział. Jeśli jednakże w poszczególnych przypadkach pamięć moja chybiła, z góry przepraszam zainteresowanych, proszę ich o wyrozumiałość i nadsyłanie listów bez rozgoryczenia i żalu, lecz po prostu z podaniem ściślejszych, udokumentowanych informacji.

Pisałem przede wszystkim o tych ludziach i takich wydarzeniach, które głębiej utrwaliły się w mych wspomnieniach. W przypadku gdy pamięć moja nie dawała sobie całkowicie rady — prosiłem o pomoc przyjaciół i kolegów. Nie odmówili mi pomocy, przeciwnie — spotkałem się z gotowością, życzliwością i serdecznością, która raz jeszcze utwierdziła mnie w przekonaniu, że wspólne przeżycia sportowe mają siłę większą od czasu.

Uważałbym się za niewdzięcznika, gdybym na tym miejscu nie podziękował za pomoc inż. arch. Kazimierzowi BIERNACKIEMU, dr Janowi GEBETHNEROWI, inż. Tadeuszowi GROSZKOWSKIEMU, Karolowi HIRSCHBERGOWI, Bogdanowi KURMANOWI, inż. Wacławowi MAKAROWSKIĘMU, dr Zdzisławowi MICHALSKIEMU, mgr. inż. Stanisławowi SCHUCHOWI, Ludwikowi SZMIDOWI, inż. Bronisławowi WALICKIEMU oraz tym wszystkim moim przyjaciołom z okresu powstawania i pierwszych lat rozwoju sportu w Warszawie, którzy swą pamięcią i uprzejmością przyczynili się do uzupełnień i ściślejszych sformułowań w moim „LAMUSIE”.

Spis treści – patrz foto.

- Polecam!