Тайна ВЕСТЕРПЛАТТЕ, Павел ХОХЛЕВ, Альдона РОГУЛЬСКА [ЗНАК 2013]

Tytuł: Tajemnica WESTERPLATTE.

Autor: Paweł CHOCHLEW, Aldona ROGULSKA, współpraca literacka Katarzyna STELMASZCZYK.

Wydawca: Wydawnictwo ZNAK, Warszawa 2013. 255+1 stron, oprawa miękka lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

„Tajemnica WESTERPLATTE” -

Dwóch dowódców WESTERPLATTE w śmiertelnym konflikcie.

Skrywana przez kilkadziesiąt lat prawda o polskich bohaterach.

Było ich tak niewielu. Atakowały ich tysiące Niemców. Z powietrza, z morza i z lądu. Mieli wytrzymać kilka godzin. Wytrwali siedem dni. Całą wieczność. Ku wściekłości Adolfa HITLERA w świat bez przerwy szedł komunikat: „WESTERPLATTE wciąż się broni”...

Major Henryk SUCHARSKI zwątpił, bo wiedział, że obiecana pomoc nigdy nie nadejdzie. Chciał ratować życie swoich żołnierzy.

Kapitan Franciszek DĄBROWSKI nie dbał ani o swoje życie, ani o cudze. Wołał zbuntować się przeciwko dowódcy, rozstrzelać dezerterów, popełnić samobójstwo, niż przeżyć hańbę kapitulacji.

Który z nich zasługuje na miano bohatera?

Brawurowa opowieść o odwadze i odpowiedzialności, determinacji i tchórzostwie, heroizmie i strachu.

Prawdziwie męska historia.

Historia obrony WESTERPLATTE to gotowy scenariusz filmowy. Pod okiem reżysera Pawła CHOCHLEWA powstała jedna z najbardziej oczekiwanych kinowych produkcji roku.

Muzykę do filmu skomponował laureat Oscara Jan A.P. KACZMAREK, a projekty scenografii wyszły spod ręki drugiego zdobywcy Oscara - Allana STARSKIEGO.

W głównych rotach wystąpili: Michał ŻEBROWSKI i Robert ŻOŁĘDZIEWSKI, Jan ENGLERT, Borys SZYC, Piotr ADAMCZYK, Andrzej GRABOWSKI, Mirosław BAKA i Jakub WESOŁOWSKI.

„Tajemnica WESTERPLATTE”. Od autorów - Dopiero dziś, po niemal pięciu długich latach, zakończyłem pracę nad moim ukochanym filmem o dzielnych żołnierzach z Westerplatte. Tego bowiem dnia rozpętała się największa w histoni polskiej kinematografii bitwa o scenariusz filmu fabularnego. Rankiem w najbardziej poczytnym polskim dzienniku - na pierwszej stronie - ukazał się artykuł, w którym prominentni politycy tonem nieznoszącym sprzeciwu ocenili nowo powstającą produkcję jako antypolską i antypatriotyczną, szkalującą imię żołnierza polskiego. Później było już tylko gorzej. Kolejne artykuły w kolejnych czasopismach, publikowane dzień po dniu, wywołały prawdziwą ogólnonarodową histerię. Pod koniec sezonu ogórkowego z braku tematów „wszyscy” wałkowali historię obrazoburczych filmowców, a w szczególności scenarzysty. Kto tylko mógł, zabierał w tej sprawie głos. To nic, że nikt nie znał treści scenariusza, to nic, że nad nowo powstającym filmem pracowali najwybitniejsi polscy twórcy nagradzam na wielu festiwalach, również w HOLLYWOOD. Wyrok został wydany. Fakt antypolskiej działalności stwierdzono bezspornie. Wszak panowie X, Y, Z wyraźnie powiedzieli, co o tym sądzą. To bardzo krzywdzące.

Tak się składa, że jestem autorem tego scenariusza. Jedynym moim grzechem jest to, iż ośmieliłem się powiedzieć prawdę. Ośmieliłem się przedstawić Obrońców placówki -jako ludzi z krwi i kości. Którym i zwątpienie nie było obce. [Warszawa 12 stycznia 2013; Paweł CHOCHLEW]

Kiedy zadzwonił do mnie Paweł i otrzymałam propozycję napisania książki na podstawie tak kontrowersyjnego, jak słyszałam. i sponiewieranego w mediach scenariusza do filmu „Tajemnica WESTERPLATTE” - ogarnęły mnie poważne wątpliwości.

O zgrozo, miałby mi przypaść w udziale czarny splendor dzieła obrzucającego błotem naszą piękną, wygładzoną polską historię? Złapałam się za głowę i zadrżałam. Wiedziałam już na ten temat sporo, że w nowo powstającym filmie „Pijany obrońca obsikuje portret marszałka RYDZA-ŚMIGŁEGO, że żołnierze kradną żywność z magazynów i biegają nago pod ostrzałem, że kapitan Franciszek DĄBROWSKI jest brudny i podpity, wreszcie, że polscy żołnierze robią ze strachu w spodnie i w obleśny sposób liżą pornograficzne karty!”. I ja w tym wszystkim? Pod tym miałabym się podpisać? Cóż, lubię nowe wyzwania, ale bez przesady. Z dużą nieufnością podeszłam więc do tego pomysłu. A co, jeśli temat jest tego wart?

Ciekawość zwyciężyła. Postanowiłam najpierw zapoznać się z treścią fabuły i dopiero wtedy podjąć właściwą decyzję. Scenariusz przemówił.

Czytałam z wypiekami na twarzy. Wszak miałam w ręku najbardziej kontrowersyjny scenariusz w historii kina polskiego. Ku mojemu zdziwieniu nie znalazłam w nim nawet cienia zniekształconego obrazu polskiego żołnierza. Nie było niczego, co stawiałoby na szali honor polskich bohaterów, żadnej anty-polskości, pijackich orgii, niechlujnych dowódców czy wreszcie zeszmacenia polskiego munduru - jak to wyolbrzymiano w prasie. Był tylko trud, znój, krew oraz Izy. Czy Żołnierz, który nie ma nawet czasu na sen, nie ma czasu na posiłek, na cokolwiek. może być ogolony i wypucowany? A może jeszcze w świeżo wyprasowanej koszuli, pachnący wodą kolońską? Na litość boską, to była ciężka, podia i żarliwa walka na śmierć i życie, a nie konkurs na mistera! Oni wszyscy byli nieogoleni, zakurzeni, nierzadko tez pochlapani krwią kolegów, brudni, wymęczeni i przerażeni. Czy w takiej sytuacji takt zmoczenia się w okopach pod ostrzałem wroga młodego żołnierza - zwyczajnie ze strachu - jest czymś poniżającym? Nie sądzę. Raczej to, co wokół scenariusza zrobił czarny „pijar”, należałoby uznać za naprawdę żenujące i płaskie. Zupełnie nie rozumiem, czemu miało to służyć? 1 chyba wolę nie wiedzieć.

Czytając, poznałam tę historię od innej strony, dogłębniej. Jedno muszę przyznać - wciągnęła mnie bez reszty. Obrońcy Polskiej Składnicy Tranzytowej bez najmniejszych wątpliwości budzili należny sobie podziw i szacunek, a jednocześnie współczucie i żal. Wszystkie te emocje konsekwentnie wylewałam na papier. Nasza współpraca z Pawłem zaowocowała więc powstaniem książki, która obok filmu przedstawia westerplatczyków nie tylko jako wspaniałych Polaków, ale także jako normalnych ludzi. W większości bardzo młodych ludzi w chwilach ich nagłych zrywów, szalonych czynów oraz zwyczajnych ludzkich zwątpień. Bycie bohaterem nie jest takie proste, bo poza późniejszą chwałą istnieje jeszcze coś wcześniej. Jest to cała droga przez trud żołnierski od złożenia przysięgi, nadziei i poczucia obowiązku wobec ojczyzny, aż do zwyciężenia własnych słabości. Mnóstwo poświęceń i ogromnej siły woli. By wygrać nie tylko z wrogiem, ale przede wszystkim z samym sobą. [12 stycznia 2013 Aldona ROGULSKA-BATORY]

Spis treści - patrz foto.

- Polecam!