ЛЫСИАК, Вальдемар - Лучшее (Konkwista 2.) [Officina 1992]

Tytuł: Najlepszy [Konkwista 2].

Autor: Waldemar Łysiak.

Wydawca: Wydawnictwo „OFFICINA”, Warszawa 1992, wydanie I. 443 strony, oprawa miękka lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (rozdarcie (podklejona) czołowej okładki) – poza tym stan OK.

„Najlepszy”. Tak zwane słowo wstępne od autora: „Najlepszy” tylko pozornie (dzięki tytułom) jest trzecią częścią „trylogii” której część pierwsza („Dobry”) i część druga („Lepszy”) ukazały się w 1990 roku. Jednakże „Lepszy” to rzecz nie beletrystyczna — „Lepszy” jest pamiętnikiem; wspominam w nim Cenzora, który kaleczył moje książki za czasów komunizmu. Prawdziwa trylogia składa się z „Dobrego” (tom I), „Konkwisty” (tom II) i „Najlepszego” (tom III). Co łączy treść tych trzech tomów? Po pierwsze niektórzy bohaterowie „Dobrego” (np. Drozd i Heldbaum) oraz „Konkwisty” (np. Fosterman, Krzysztofeczko, Korm i Farloon) występują w „Najlepszym”. Po drugie — główną bohaterką tej trylogii jest „spiskowa teoria dziejów”.

Ci, którzy wierzą w „spiskową teorię dziejów”, od dawna stanowią ukochanych chłopców do bicia” dla dwóch rodzajów ludzi: dla tych, którzy ją praktykują, i dla tych, którzy niczego nie rozumieją, ale wiedzą jedno — że należy negować „spiskową teorię dziejów” i krytykować jej głosicieli, bo takie negowanie i krytykowanie to bardzo dobry bilet do grona intelektualistów, humanistów i w ogóle ludzi światłych pełną gębą czyli najdalej wysforowanych w łańcuchu Karola Darwina.

Mój stosunek do głoszenia „spiskowej teorii dziejów” jest ambiwalentny. Negatywny jest wówczas, gdy ktoś chrzani o spiskach na bazie wyznaniowej, rasowej i tym podobnej, obwiniając jezuitów, masonów, Żydów, cyklistów i pedałów o mafijne kręcenie światem. W taką „spiskową teorię dziejów” nie wierzę, jej wyznawanie uważam „tout court” za objaw ksenofobicznego kretynizmu, a jej propagowanie za działalność prowokacyjną (tak właśnie Heldbaum judził Karśnickiego w „Dobrym”, ale bez skutku — „Książę” nie dał się na to wziąć).

Pozytywny stosunek do głoszenia „spiskowej teorii dziejów” mara wówczas, gdy mowa o spiskowych działaniach grup politycznych, czyli o tajnych knowaniach zawodowców, które owocują później rozdziałami w podręcznikach. Wstępowi do mojej powieści „Milczące psy”, w której zbeletryzowałem wielki antypolski (zakończony wymazaniem Polski z mapy kontynentu) spisek na linii Petersburg—Warszawa—Berlin, dałem jako motto słowa Brytyjczyka Disraeliego:

„So you see... that the world is governed by very diflerent per-sonages to what is imagined by those who are not behind the scenes”(„Widzisz więc... świat jest rządzony przez całkiem inne osoby niż sobie wyobrażają ci, którzy nie znają kulis”)...

- Polecam!