Шимон Кобылинский рассказывает об оружии и униформе

Tytuł: Szymona Kobylińskiego gawędy o broni i mundurze.

Autor: Szymon Kobyliński.

Wydawca: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1984, wydanie I. 87 stron, rysunki całostronicowe w tekście, oprawa miękka lakierowana, format 21x27,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

Szymona Kobylińskiego gawędy o broni i mundurze (ze wstępu): Krótka historia polskiego umundurowania i uzbrojenia, od czasów piastowskich do początku II wojny światowej, ujęta w formę swobodnych, pisanych ze swadą gawęd, zilustrowana rysunkami autora.(...) chodzi nie o jak najszersze, jak najwszechstronniejsze ukazanie rozmaitych form militariów, lecz przeciwnie - o pokazanie możliwie lapidarnym, zwięzłym i oszczędnym skrótem zjawisk najtypowszych w kolejnych epokach. Idzie niejako o sygnały, o powściągliwe streszczenie całości, aby ktoś nie obeznany z tematem mógł szybko i możliwie łatwo zorientować się w najcharakterystyczniejszych cechach każdego okresu. Tak więc, dajmy na to, typowością wczesnych wieków jest stosowanie kolczugi, typowością XVI wieku skłonność do oszałamiającego zdobnictwa, typowością powstań w XIX stuleciu używanie elementów z wcześniejszych epok - już to w postaci mundurów Królestwa, już to cywilnych ubiorów z wojskowymi i narodowymi symbolami. Zwarcie tym trybem tysiąca i siedmiuset lat historii wojskowości w czterdziestu możliwie najkrótszych gawędach i tyluż możliwie najprostszych rysunkach, pozwała objąć całość niemal jednym rzutem oka i ogólnym, syntetyzującym rzecz namysłem rozeznać się w przebiegu ewolucji żołnierskiej. I słowo gawęda użyte jest nie bez kozery, gdyż anegdotyczne ciekawostki, czepliwe cytaty z literatury i w miarę swobodny ton narracji, to są wypróbowane sposoby utrwalenia wiadomości u wielu osób, w przeciwieństwie do suchego wykładu czy beznamiętnego inwentarza faktów oraz rekwizytów. Stąd biorą się tu i słowa matki Napoleona, i fragment pamiętników Paska, i raz po raz jakiś żarcik lub przekorna uwaga (...).

Spis treści:

• Słowo wstępne;
• 1700 lat Wojska Polskiego;
• Siła naturalna;
• Drużyna;
• Technika walki;
• Kolorowy drucik;
• Omnibus wojenny;
• Racjonalizacje;
• Pamiętny lipiec;
• Cel - pal!
• Praktyczne piękno;
• Cechy polskości;
• Odmiany;
• Groźny prekursor;
• Wojska najemne;
• Siec, kłuj i rąb!
• Wszyscy na wroga;
• Karmazynowo;
• Bezsilny mocarz;
• Początek regresu;
• Szukajmy typowości;
• Panowie barscy;
• Blaski i zmierzchu;
• Virtuti Militari;
• Insurgenci;
• Ta, co nie zginęła;
• Gwardia i matka;
• U księcia Pepi;
• Zabawa żołnierzykami;
• Od listopada do października;
• Miedzy powstaniami;
• Typy grottgerowskie;
• W marzeniach;
• Galicyjskie przygotowania;
• Pierwsza wojna światowa;
• Zbrojny pluralizm;
• Wskrzeszona Polska;
• Siły powietrzne;
• Mało, lecz gęsto;
• Niedostatek armat;
• Przed Wrześniem.

- Polecam!