Гражданская разведка Польской Народной Республики в 1945-1961 годах.

Wywiad cywilny Polski Ludowej w latach 1945-1961 Tom 1-2

• Witold Bagieński

Wydawca: IPN

Oprawa: Twarda

Format: 17.1x24.6

Liczba stron: 1336

Rok wydania: 2017

Język wydania: polski

Uwaga: Książka z księgarnianej ekspozycji, posiada delikatne rysy i zadrapania na okładce.

Wywiad cywilny stanowił integralną część organów bezpieczeństwa Polski Ludowej i miał ściśle wytyczone pole działania. Głównym zadaniem jednostek UB i SB działających w kraju było kontrolowanie społeczeństwa i zwalczanie wroga wewnętrznego, czyli przeciwników władz komunistycznych. Rola wywiadu polegała na walce z wrogami zewnętrznymi i obserwowaniu sytuacji w środowiskach, które mogły podejmować próby wspierania krajowych przeciwników systemu. Jednostka ta realizowała też zadania, które służyły zmniejszeniu zapóźnienia gospodarczego względem krajów zachodnich. Priorytety te wynikały z oczekiwań decydentów partyjnych i były ściśle związane z polityką zagraniczną PRL. Z reguły tam gdzie kończyło się pole działania dyplomacji i oficjalnych agend państwa, zaczynało się pole działania służby wywiadowczej. Niekiedy obszary dyplomacji i szpiegostwa silnie się ze sobą wiązały lub przenikały się wzajemnie.

W niniejszej publikacji przedstawionych zostało pierwszych 15 lat dziejów wywiadu cywilnego Polski Ludowej: ewolucja jego struktury organizacyjnej, celów i obszarów działania, metody pracy, a także funkcjonariusze i ich agenci. Jest to pierwsze tak obszerne opracowanie dotyczące jednej z najważniejszych jednostek operacyjnych centrali bezpieki.

Publikacja przygotowana w ramach prac naukowo-badawczych Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.

Komplet dwutomowy.

Kresy południowo-wschodnie dawnej Rzeczypospolitej to kraina mlekiem i miodem płynąca, ale wyludniona na skutek ciągłych wojen i najazdów tatarskich. Na ziemie te uciekali ludzie zagrożeni sądami, chłopi z majątków feudalnych, słowem wszyscy, którzy byli na bakier z prawem. Stopniowo wytworzyła się tu, na Zaporożu, społeczność Kozaków z głównym ośrodkiem w Siczy.

Kozacy służyli w wojsku Rzeczypospolitej, trudnili się też najazdami na posiadłości tureckie. Czuli się jednak dyskryminowani i ciągle dochodziło do powstań. Największe z nich, pod wodzą Bohdana Chmielnickiego, wybuchło w 1648 roku i wstrząsnęło podstawami państwa polsko-litewskiego.

O tych krwawych wydarzeniach i o ostatecznym podziale Ukrainy między Polskę i Rosję opowiada Leszek Podhorodecki w sposób rzetelny, a jednocześnie przystępny i pasjonujący, choć temat jest trudny i ciągle wywołuje jątrzące spory.

Uwaga: Książka z księgarnianej ekspozycji, posiada delikatne rysy i zagniecenia na okładce.