Розы Крупноцветковая роза Экри Шопен КРАСИВЫЙ ЦВЕТОК!

RÓŻA -CHOPIN -PRODUKT POLSKI-  SZKÓŁKA RÓŻ , KRZEWÓW OZDOBNYCH i OWOCOWYCH!!

CHOPIN- to odmiana wyhodowana w Polsce przez P. Stanisława Żyłę w 1980 roku. Kwiaty białe, dubeltowe, bardzo duże, 12-13 cm średnicy. W centrum kwiatu gęsty odcień kremowej śmietany. Wyczuwalny zapach. Liście duże, jasnozielone, skórzaste i gęste. Pędy silne z bladymi, dużymi kolcami, dobrze rozkrzewione. Róża zdumiewająco szybko nabiera wzrostu oraz obficie i długo kwitnie przez cały sezon. W dobrych warunkach może dać przyrosty nawet do 150 cm, na każdym po 3-5 kwiatów o średnicy 12-14 cm. Przy tym krzak nie rozsypuje się zachowując piękną formę. Odmiana, której nie powinno zabraknąć w żadnym polskim ogrodzie - różance. Dość tolerancyjna na choroby, wysoce odporna na czarną plamistość.

Nagrody: Złota róża z Łasku - I konkurs różany Różany w Polsce typu Rose Show, Łask 2017

Najpiękniejsza Róża Wystawy - XIV Święto Róż, Końskowola 2011;

Miss Publiczności - XIII Święto Róż, Końskowola 2010;

Najpiękniejsza Róża Wystawy - VIII Święto Róż Końskowola, 2005;

'Chopin' jest niezwykłą odmianą, która powinna znaleźć się w ogrodzie każdego szanującego się ogrodnika. Niewielu jest takich miłośników kwiatów, które nie doceniają urody  owej róży.

'Chopin' zyskała popularność przede wszystkim dzięki swoim pięknym , dużym, białym kwiatom, które intensywnie pachną. Kwitnie długo - pierwsze kwiaty pojawiają się na przełomie maja i czerwca, ostatnie nawet w listopadzie.

Jest to róża mało wymagająca. Nie wymaga żadnych specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych . Niezwykle ważne jest odpowiednie jej przycinanie. Pięknie  prezentuje się nie tylko w ogrodzie, ale i w wazonie. Wszystko dzięki swoim długim i grubym łodygom.

Ogrodnicy cenią 'Chopina' także z uwagi na jego wysoką mrozoodporność. Mimo wszystko warto jednak okryć go na zimę igliwiem lub włókniną.

'Chopin' jest odmianą utytułowaną w całej Europie. Doskonale nadaje się do nasadzeń pojedynczych, dobrze prezentuje się także w kompozycjach z kwiatami ogrodowymi. Podkreślić jednakże należy, że z pewnością wszystkie inne rośliny przyćmi swoją niewątpliwą urodą.

Kwiaty białe, dubeltowe, bardzo duże, 12-13 cm średnicy. W centrum kwiatu gęsty odcień  ecru Wyczuwalny zapach. Liście duże, jasnozielone, skórzaste i gęste. Pędy silne z bladymi, dużymi kolcami, dobrze rozkrzewione. Róża zdumiewająco szybko nabiera wzrostu oraz obficie i długo kwitnie przez cały sezon. W dobrych warunkach może dać przyrosty nawet do 150 cm, na każdym po 3-5 kwiatów o średnicy 12-14 cm.  Odmiana, której nie powinno zabraknąć w żadnym ogrodzie. Odporna  na choroby.

Nagrody: Złota róża z Łasku - I konkurs różany Różany w Polsce typu Rose Show, Łask 2017

Najpiękniejsza Róża Wystawy - XIV Święto Róż, Końskowola 2011;

Miss Publiczności - XIII Święto Róż, Końskowola 2010;

Najpiękniejsza Róża Wystawy - VIII Święto Róż Końskowola, 2005;

Ogród różany może być barwny i wonny od wczesnego lata aż do jesieni. Jednak róże w ogrodzie wymagają odpowiedniej pielęgnacji, bardzo ważne jest odpowiednie cięcie róż. Podpowiadamy jak wykonać prawidłowo cięcie róż: piennych, pnących, miniaturowych, okrywowych. Rozmaitość form i kolorów róż zachęca do sadzenia ich w naszych ogrodach. Gdzie posadzić róże? Te wspaniałe kwiaty najlepiej rosną w piaszczysto-gliniastej glebie z dużą zawartością próchnicy, w słonecznych miejscach. Jednak różom o ciemnych kwiatach w miejscu, gdzie silnie operuje słońce, grozi poparzenie – przy południowej ścianie domu lepiej więc sadzić odmiany róż o jasnych kwiatach. Róże w ogrodzie źle rosną w cieniu przy północnych ścianach i pod koronami drzew, w przeciągach, jakie panują przy narożnikach budynków, oraz w glebie ciężkiej i wilgotnej.

Sadzenie krzewów róż

Przed sadzeniem róż należy odpowiednio przygotować teren. Glebę należy przekopać, usunąć chwasty. Jeśli podłoże jest ubogie, można je wzbogacić kompostem. Po dwóch tygodniach można sadzić róże.

Przed posadzeniem róż. Najpierw usuwa się korzenie uszkodzone, a zdrowe skraca do 20–25 cm. Następnie róże zanurza się na cały dzień w wodzie z dodatkiem preparatu grzybobójczego. Na dnie wykopanego dołka usypuje się kopczyk ziemi urodzajnej i rozkłada na nim korzenie krzewu. Uwaga! Miejsce szczepienia po zasypaniu korzeni ziemią, ugnieceniu jej i podlaniu powinno znaleźć się tuż nad powierzchnią gleby. Na zimę wokół krzewu można usypać kopczyk ziemi (około 20 cm), który będzie chronił korzenie.

Cięcie róż :

Cięcie główne przeprowadza się w kwietniu, po ostatnich mrozach, ale jeszcze przed wytworzeniem nowych pędów. Wiosną po rozgarnięciu kopczyków z krzewu wycinamy słabe i cienkie pędy. Pozostawiamy tylko te dorodne, grube, nieprzemarznięte. W trakcie wegetacji usuwamy wszystkie pędy, które uległy wyłamaniu oraz przekwitające kwiatostany. Pędy ścina się ukośnie , pół cm nad oczkiem skierowanym na zewnątrz krzewu tak, aby woda spływała od oczka. Do cięcia bardzo przydaje się sekator o długich rączkach i rękawice.

Róże wielkokwiatowe - skracamy je do długości ok. 15-20 cm lub, w przypadku silnego przemarznięcia, do żywego, zielonego pąka (oczka). Pędy chore, uschnięte wycinamy u nasady. Cięcie wpływa na wielkość i ilość kwiatów oraz porę kwitnienia. Róże o silnie skróconych pędach zakwitną później, ale ich kwiaty będą większe i osadzone na mocnych, długich pędach. Kwiaty krzewów róż słabiej skróconych zakwitną wcześniej, krzewy będą miały więcej kwiatów, ale będą one drobniejsze, a łodygi będą słabsze i krótsze. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.

Róże rabatowe ( wielokwiatowe ) - po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe przycinamy nad 4-6 oczkiem. Słabszych pędów nie ruszamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem. Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt Stare pędy i ukształtować nieco krzew.

Róże okrywowe - nie wymagają regularnego cięcia - usuwa się jedynie stare i zdziczałe pędy oraz przekwitłe kwiatostany.

Róże pnące - po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe przycinamy nad najwyższym zdrowym oczkiem. Słabszych pędów nie wycinamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore i lekko podcina najdłuższe gałązki usuwając przekwitnięte kwiatostany. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt stare pędy.

Róże parkowe - nie wymagają regularnego cięcia - usuwa się jedynie stare i zdziczałe pędy. Po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe możemy (ale nie musimy) przyciąć nad najwyższym zdrowym oczkiem. Słabszych pędów nie wycinamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore oraz, jak kto chce, usuwa przekwitnięte kwiatostany. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt stare pędy.

Róże miniaturowe - po kwitnieniu krzew przyciąć, skracając pędy o 1/3 długości. Zasilić, zakwitnie ponownie. Po zimie przyciąć krótko nad 2-3 oczkiem.

Róże pienne - wymagają regularnego cięcia- usuwania przekwitających kwiatostanów. Na zimę wymagają dokładnego okrycia miejsca szczepienia. Cięcie po zimie nad 3-4 oczkiem. Dla róż kaskadowych - skracamy pędy o 1/3 długości.

Róże dzikie - nie wymagają regularnego cięcia.