Spiele und Sport im Alten МЕКСИКА, Роман Пина ЧАН

Tytuł: Spiele und Sport im Alten MEXIKO (Gry i sport w dawnym Meksyku).

Autor: Roman Piña CHAN

Wydawca: EDITION LEIPZIG, Lipsk (NRD) 1968, stron 76, rysunki w tekście, 17 fotografii oraz mapa we wklejkach, oprawa miękka z obwolutą, format 21x29,5 cm.

Stan dobry

„Spiele und Sport im Alten MEXIKO” - Od niepamiętnych czasów człowiek miał tendencję do pokazywania swojej siły, umiejętności i zręczności. Dotyczy to niektórych jego codziennych czynności, takich jak polowanie. Ale dotyczy to również rzemiosła wojennego oraz gier i sportów. Tak więc prymitywne plemiona łowców wybrały na swojego przywódcę człowieka, który wyróżniał się zarówno siłą fizyczną i doświadczeniem, jak i zręcznością. Był to człowiek, który celował w posługiwaniu się bronią myśliwską i który znał zwyczaje zwierząt, od których zależało życie. W miarę rozwoju społeczeństwa ludzkiego ludzie wyróżniający się w bitwie byli mianowani generałami. Słynęli z dobrej kondycji fizycznej, biegłości w posługiwaniu się bronią i bogatego doświadczenia.

W przypadku starożytnego lub przedhiszpańskiego Meksyku myśliwi od dzieciństwa ćwiczyli posługiwanie się deskami do rzucania („Atlatl”), łukami i strzałami, procami, dmuchawkami i oszczepami. Wszystko to było częścią codziennych zajęć niezbędnych do utrzymania, a tym samym nieuchronnie prowadziło do dobrej kondycji fizycznej. Ale faktem jest również, że odbywały się zbiorowe polowania o czysto sportowym charakterze i konkursy zręcznościowe w rzucaniu bronią, w których oferowano nagrody.

W rzeczywistości mówi się, że szkolenie wojskowe było jednym z najważniejszych działań okresu MEXIKU. Służyło wszechstronnemu treningowi mężczyzny oraz pomagało w ćwiczeniach i osiągnięciu dobrej kondycji fizycznej. Jednak te cechy były wykorzystywane w wojnie i podbojach. Z drugiej strony rzeczywiste gry i wydarzenia sportowe były ćwiczeniami fizycznymi o treści kultowej. Odbywały się one tylko podczas wielkich świąt ku czci bogów i odbywały się w najważniejszych ośrodkach kultu. Dlatego kultowy kalendarz wyznaczał także daty świąt i zabaw. Były z nimi spokrewnione pewne bóstwa. Hazardziści składali tym bogom ofiary przed i po grze. Uważano, że sami bogowie brali udział w grach śmiertelników. Kto triumfował, zdobywał sławę i nagrodę, podziw i prestiż.

Spis treści - patrz foto.

- Polecam!