От Нормандии до Балтийского моря, Бернар МОНТГОМЕРИ [1948]

Tytuł: Od Normandii do Bałtyku.

Autor: Field Marshal The Viscount MONTGOMERY of Alamein K.G., G.C.B., D.S.O., z angielskiego przełożył Tadeusz ŚWIEŚCIAK.

Wydawca: Wydawnictwo AWiR, Katowice 1948. 255 stron, mapki i plany w tekście, zdjęcia we wklejkach, mapa we wkładce, luzem, oprawa miękka tekturowa, format 17x23,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (brak oryginalnego grzbietu okładki, okładka ponownie doklejona do bloku, na grzbiet okładki naklejona taśma introligatorska przeźroczysta, dedykacja okolicznościowa na stronie przedtytułowej) - poza tym stan OK.

Sir Bernard Law MONTGOMERY, 1. wicehrabia MONTGOMERY of Alamein, KG, GCB, DSO, PC, ps. Monty (1887-1976) – brytyjski dowódca wojskowy, marszałek polny British Army.

Porucznik Bernard MONTGOMERY rozpoczął walkę na frontach I. wojnie światowej jako dowódca plutonu Royal Warwickshire Regiment. W roku 1914 znalazł się pod Ypres. 13 października prowadził kontrnatarcie pod Bailleul, gdzie został poważnie ranny w prawe płuco, a następnie w kolano. Ze szpitala wyszedł w lutym 1915 roku jako „niezdolny do służby zamorskiej”. Został odznaczony Distinguished Service Order, awansowany na kapitana i mianowany szefem sztabu rezerwowej 91 Brygady Piechoty.

Do Francji wrócił w roku 1916 i wziął udział w krwawej bitwie nad SOMMĄ. 18 lipca 1918 roku został awansowany na podpułkownika i mianowany szefem sztabu 47. Dywizji Piechoty. Dowódcy wojsk ENTENTY zaplanowali na sierpień ostateczną ofensywę, która miała doprowadzić w ciągu trzech miesięcy do zakończenia wojny. Dywizja MONTY'ego odegrała kluczową rolę w pierwszym ataku.

Pierwsze kilkanaście powojennych miesięcy MONTY spędził w Brytyjskiej Armii Renu pełniącej rolę wojsk okupacyjnych w Nadrenii. Przetrwał radykalne cięcia w armii, ale musiał wrócić do stopnia kapitana. 1 stycznia 1921 roku został szefem sztabu 17. Brygady Piechoty stacjonującej w Cork w Irlandii. Po uzyskaniu przez Irlandię niepodległości i wojnie domowej w tym kraju, przeniesiony został do Plymouth, gdzie objął stanowisko szefa sztabu 8 Brygady Piechoty, a wkrótce potem na identyczne stanowisko w 49. Dywizji Piechoty w Yorku. W styczniu 1931 roku został dowódcą swego macierzystego Royal Warwickshire Regiment, z którym udał się na Bliski Wschód. W Jerozolimie zastał armię w stanie kompletnego rozprzężenia. Zaprowadził dyscyplinę, wdrożył rygorystyczny system szkoleniowy i zlikwidował tradycyjne niedzielne parady. Po serii wykładów w indyjskiej Szkole Wojskowej w Kwecie wrócił do Anglii. W 1937 otrzymał tymczasowy stopień brygadiera, a wraz z nim stanowisko dowódcy 9. Brygady Piechoty w Portsmouth. W razie wybuchu wojny z Niemcami jego brygada miała wejść w skład Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego (BEF). W listopadzie 1938 roku został ponownie wysłany do Palestyny, gdzie tłumił powstanie arabskie wywołane napływem żydowskich imigrantów. Do Anglii wrócił pod koniec lata 1939 roku i 29 sierpnia został dowódcą 2. Dywizji Piechoty.

Szlak bojowy w czasie II wojny światowej rozpoczął od kampanii francuskiej 1940 roku. Jako głównodowodzący 2. Korpusu BEF czas tzw. „drôle de guerre” poświęcił na szkolenie oficerów i żołnierzy. Przewidując, że uderzenie niemieckie spowoduje klęskę, zwracał przede wszystkim na ćwiczenie działań obronnych w odwrocie. Bronił DUNKIERKI i ułatwił ewakuację żołnierzy alianckich na Wyspy Brytyjskie.

W latach 1940–1942 był dowódcą korpusu w kraju.

W 1942 został skierowany do Egiptu. Dowodząc 8. Armią zahamował postępy AFRIKA Korps, zdążającej w kierunku Nilu. We wrześniu 1942 zatrzymał wojska niemiecko-włoskie pod Alam el-HALFA, a w listopadzie zwyciężył w II. bitwie pod El ALAMEIN. Starcie jest powszechnie uważane za punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej, czemu towarzyszył słynny komentarz CHURCHILLA: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, to dopiero koniec początku!”. W 1943 dowodził 8. Armią podczas lądowania na Sycylii, a następnie kontynentalnej części Włoch. Wraz z gen. EISENHOWEREM i innymi wysokimi rangą oficerami opracował plan lądowania aliantów w NORMANDII, podczas którego był dowódcą sił lądowych. Po wylądowaniu sił pierwszego rzutu dowodził rajdem na CAEN i ponosząc serię porażek oswobodził miasto miesiąc po planowanym terminie – 8 lipca. W sierpniu 1944 został awansowany do stopnia marszałka. We wrześniu 1944 kierował operacją MARKET GARDEN. Winą za niepowodzenie obarczył niesłusznie Stanisława SOSABOWSKIEGO. Swój szlak bojowy zakończył 2 maja 1945 nad Bałtykiem w Lütjenburgu.

Field Marshal MONTGOMERY of Alamein – „Od Normandii do Bałtyku” - Marszałek MONTGOMERY pisze o swojej książce „Od Normandii do Bałtyku”, że jest to „na podstawie osobistych notatek napisane sprawozdanie z przebiegu kampanii w północno-zachodniej Europie, od chwili lądowania aż do kapitulacji Niemiec”. Jest to zatem najbardziej plastyczny obraz zmagali sił alianckich z wyborowymi wojskami niemieckimi na Zachodzie, chronionymi przez potężne fortyfikacje Wału Atlantyckiego. „ Od Normandii do Bałtyku” jest pierwszym ukazującym się w Polsce dziełem dokumentarnym traktującym o planach sztabu alianckiego w związku z projektowaną inwazją, o drobiazgowych przygotowaniach do rozprawy na kontynencie, o epokowym Dniu „D”, w którym siły anglo-amerykańskie ruszyły do ataku na wybrzeże Normandii i wreszcie o całym rozwinięciu operacji, która przyniosła w rezultacie uwolnienie zachodniej Europy od hitleryzmu.

Marszałek MONTGOMERY zajmuje się w swej książce nie tylko faktami, ale rozważa również ich przyczyny — i to jest największy walor jego książki. Jest ona czymś więcej niż pasjonującą lekturą — jest dziełem zasadniczo źródłowym.

Spis rozdziałów [tytuły rozdziałów]:

Przedmowa;

Od Autora;

Wstęp;

• I. Drugi front;
• II. Mianowanie naczelnego dowódcy dla operacji „OVERLORD” i rozwój zrewidowanego projektu planu;
• III. Organizacja wspólnego przygotowania operacji „OVERLORD” i rozplanowanie wojsk inwazyjnych;
• IV. Plan;
• V. Wykuwanie broni;
• VI. Montowanie operacji „OVERLORD”;
• VII. Bitwa o Normandię: 1. Atak;
• VIII. Bitwa o Normandię: 2. Umocnienie początkowego przyczółka i zdobycie Cherbourga;
• IX. Bitwa o Normandię: 3. Wyłom. Bitwa o kocioł Mortain-Flaise. Marsz ku Sekwanie;
• X. Przegląd bitwy o Normandię;
• XI. Rozwój strategii aliantów w kierunku północnym od Sekwany;
• XII. Marsz przez Pas de Calais do Belgii, oczyszczenie portów kanału La Manche i bitwa o Arnhem;
• XIII. Oczyszczenie ujścia Skaldy i otwarcie portu Antwerpii;
• XIV. Przygotowania do bitwy o Nadrenię. Oczyszczenie zachodniego brzegu rzeki Mozy;
• XV. Bitwa o Ardeny;
• XVI. Bitwa o Nadrenię;
• XVII. Bitwa o Ren;
• XVIII. Marsz w kierunki Elby;
• XIX. Marsz do Bałtyku;
• XX. Kapitulacja;
• XXI. „21 Grupa Armii” staje się „Brytyjską Armią Renu”;

- Reprodukcja aktu kapitulacji;

- Reprodukcja rozkazu „zaprzestania ognia”;

- Polskie brzmienie aktu kapitulacji;

- Polskie brzmienie rozkazu „Zaprzestania ognia”.

- Polecam!