Варна 1444, Винцентий Свобода [ДНиПП 1-13 (1994)]

Tytuł: Warna 1444, seria wydawnicza – „Dzieje Narodu i Państwa Polskiego. Zeszyt II-13”.

Autor: Wincenty Swoboda.

Wydawca: Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1994, wydanie I. 72 stron, rysunki, zdjęcia, schematy, mapki w tekście i we wklejkach, oprawa miękka lakierowana, format 20x26,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

„Warna 1444”. Półksiężyc nad Europą - W XIII wieku w Azji Mniejszej pojawiła się kolejna fala koczowników tureckich — plemiona turkmeńskie, należące do tej samej grupy oguzyjskiej, co Seldżucy siedzący tam od wieku XI. Przybysze nadciągali z Azji środkowej dwoma szlakami: jeden wiódł wzdłuż wschodnich brzegów Morza Kaspijskiego i przez płaskowyż Iranu, drugi prowadził przełęczami Kaukazu. Wodzowie turkmeńscy wstępowali na służbę seldżuckiego sułtanatu Ikonium. W zamian otrzymywali nadziały ziem w dzisiejszej Anatolii zachodniej, w rejonie graniczącym z posiadłościami Bizancjum. Dla ludności muzułmańskiej tego obszaru — swoistej mieszaniny dawnych osadników, koczowników turkmeńskich i w drugiej połowie XIII wieku rozmaitych uciekinierów spod panowania mongolskiego — tereny bizantyjskie były bardzo atrakcyjne. Stąd na pograniczu tym wrzała nieustannie „święta wojna” z niewiernymi.

Tymczasem sułtanat seldżucki z wolna zaczął się rozpadać. Na jego terytorium powstawały różnej wielkości księstwa (beyliki) turkmenskie. Pod koniec wieku XIII, w momencie ostatecznego upadku sułtanatu, w całej Anatolii było ich około dwudziestu. Państewka te często prowadziły ze sobą wojny i rywalizowały o hegemonię. Ale tylko księstwa zachodnie nadal kontynuowały równocześnie „świętą wojnę” z Bizancjum. Cesarze bizantyjscy po odzyskaniu Konstantynopola (1261) zajęci byli przede wszystkim stosunkami bałkańskimi i dlatego nie mogli przeciwstawić się tej inwazji. Jednym z turkmeńskich księstw zachodnich był beylik Osmanów. Jego władca Osman, syn Ertogrula, w roku 1301 podjął pierwszą próbę zajęcia Nikei (turecki Iznik), niedawnej stolicy cesarstwa bizantyjskiego w Azji Mniejszej. Wysłane na odsiecz temu miastu wojska bizantyjskie Osman rozbił. Zwycięstwo to przyniosło mu tak wielką sławę, iż ogromne rzesze wojowników zapragnęły walczyć z Bizancjum pod dowództwem Osmana. Od jego imienia przybrali oni nazwę Osmanów...

Treść:

• Półksiężyc nad Europą;
• Marzenia, programy i realia;
• Długi pochód;
• Zerwany traktat;
• Warna;
• Znaczenie i skutki Warny;
• Od Warny do Codrul Cosminuli;

Słownik terminów;

Kalendarium;

Wskazówki bibliograficzne.

- Polecam!