Битва у мыса МАТАПАН, Анджей ПЕРЕПЕЧКО 1963 г.

Tytuł: Bitwa u Przylądka MATAPAN, seria wydawnicza „Miniatury Morskie – seria: „Epizody z drugiej wojny światowej na morzu”. Zeszyt 26.”.

Autor: Andrzej PEREPECZKO, okładka Adam WERKA.

Wydawca: Wydawnictwo MORSKIE, Gdynia 1963, wydanie I. 64 strony, zdjęcia, mapki w tekście, oprawa miękka, format 12x16,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie okładki oraz środka (notatka (ołówek) na tylnej okładce) – poza tym stan OK.

„Bitwa u Przylądka MATAPAN” to opis bitwy morskiej stoczonej w czasie II wojny światowej w dniach 27-29 marca 1941, u brzegów Grecji, niedaleko od przylądka MATAPAN, pomiędzy marynarką aliancką a włoską. Zespół okrętów marynarki brytyjskiej Royal NAVY i australijskiej Royal Australian NAVY pod dowództwem admirała Andrew CUNNINGHAMA zadał poważne straty włoskiej Regia MARINA, dowodzonej przez admirała Angelo IACHINO.

„Admirał IACHINO wychodzi w morze - W Cieśninie Messyńskiej panowała mgła. Leżała nisko nad spokojną wodą, białym welonem okrywała skaliste pobrzeże. Środkiem wąskiego przesmyku, oddzielającego Sycylię od Półwyspu Apenińskiego płynął potężny pancernik włoski „Vittorio Veneto” w asyście czterech niszczycieli z 10 flotylli: „MAESTRALE”, „LIBECCIO”, „SCIROCCO” i „GREGALE”.

Wstawał ranek 27 marca 1941 roku. Z białych oparów opadającej mgły poczęły wyłaniać się potężne kominy pancernika, nadbudówki, wysoko wyniesione nad pokład stanowiska dowodzenia okrętem. Admirał Angelo LACHINO — dowódca floty włoskiej — widział ze swego pomostu maszty niszczycieli. W pierwszych promieniach wstającego słońca różowiał w dali pokryty śniegiem majestatyczny stożek Etny.

Zespół płynął na południe. Po drugiej stronie cieśniny czekały już cztery niszczyciele z 13 flotylli: „GRANATIERE”, „FUCILIERE”, „BERSAGLIERE” i „ALPINO”, które miały przejąć osłonę pancernika od niszczycieli 10 flotylli. Zgrabne okręty zajęły swe miejsca w szyku. Jednostki 10 flotylli zwolniły szybkość, zatoczyły łuk i żegnając pancernik błyskiem świetlnego sygnału, odeszły w kierunku północnym.

Admirał LACHINO spojrzał na zegarek. Wyraz zadowolenia rozjaśnił jego przystojną twarz. Lubił punktualność, a właśnie dokładnie na tę wczesną godzinę ranną przewidziana była zmiana osłony...”

- Polecam!