Коренные жители Австралии

Tytuł: Pierwotni mieszkańcy Australii, seria wydawnicza - „Mały CERAM”.

Autor: Frederick ROSE, przełożyła Gabriela MYCIELSKA.

Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973, wydanie I. 139+2 stron, rysunki w tekście, zdjęcia we wklejkach, oprawa twarda tekturowa, lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

Frederick ROSE, wybitny niemiecki etnograf, zasłużony badacz autochtonicznej kultury australijskiej, zapoznaje nas w swojej jasno i żywo napisanej książce z formami ustrojowymi, życiem społecznym i rodzinnym, obyczajowością, wierzeniami religijnymi, twórczością artystyczną rdzennych mieszkańców Australii. Celem autora nie jest wyczerpanie tak bogatej i złożonej problematyki, ale obudzenie w czytelniku zainteresowania tubylczą ludnością piątego kontynentu i jej swoistą, wysoce odrębną kulturą. Dlatego też daje autor nie rozprawę naukową przeznaczoną dla fachowców, ale przystępnie napisaną publikację popularnonaukową, mogącą zainteresować wszystkich miłośników literatury faktu.

„Pierwotni mieszkańcy Australii”. Wstęp - Nie było w ciągu dziejów mocarstwa kolonialnego, które uznałoby kulturę podbitego przez siebie narodu. Pierwotni mieszkańcy Australii jeszcze w XVIII wieku byli koczującymi myśliwymi i zbieraczami, podobnie jak nasi przodkowie w paleolicie, czyli przed około 30 000 lat. Mały stopień konsolidacji społecznej i politycznej plemion australijskich sprawił, że w 1788 r. nie mogli oni skutecznie przeciwstawić się inwazji brytyjskich kolonistów. Brytyjczycy, zainteresowani wyłącznie okupacją kraju, tępili ich jak robactwo. W owym czasie było w Australii około 300000 mieszkańców, obecnie liczba ich nie sięga 50000.

Podbój i skolonizowanie kraju było przede wszystkim sprawą mężczyzn. Przybysze zagarnęli nie tylko kraj, ale i kobiety tubylców. Na obszarach najgęściej dziś zaludnionych pozostali z pierwotnej ludności już tylko nieliczni mieszkańcy, którzy gnieżdżą się w peryferyjnych dzielnicach gmin wiejskich, w szałasach skleconych z falistej blachy lub worków.

Pola i zbiorniki wody pierwotnych mieszkańców zajęły owce kolonistów. Miejsca kultu, w których tubylcy nawiązywali kontakt z herosami epoki SNU, zostały zbezczeszczone. Odmawiano też tubylcom najbardziej elementarnych praw ludzkich. Intruzi byli nabożnymi obłudnikami, szukającymi jakiegoś usprawiedliwienia swych nieludzkich poczynań. Znaleźli je w tzw. niższości mieszkańców pierwotnych: nie byli to przecież hodowcy owiec, nie znali się na uprawie ziemi, nie wiedzieli też nic o użytkowaniu metali; zaś wiek XIX domagał się, aby ustąpili miejsca tym, którzy opanowali te umiejętności...

Spis treści – patrz foto.

- Polecam!