Сплав по Пенинскому ущелью (Путеводитель

Tytuł: Spływ przełomem pienińskim. Przewodnik turystyczny.

Autor: Józef NYKA.

Wydawca: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, Warszawa-Kraków 1987, wydanie II [poprawione i uzupełnione]. 31 stron, rysunki, plany w tekście, oprawa miękka, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

Spływ przełomem pienińskim – „Łódkę do drogi strumień kołysze” - Przełom Dunajca w Pieninach uchodzi za jeden z piękniejszych wąwozów rzecznych w Europie, a spływ łodziami flisackimi ze Sromowiec do Szczawnicy - za atrakcję turystyczną na miarę weneckich gondoli. Licząc co najmniej 150 lat jest zarazem jedną z najstarszych imprez stale organizowanych dla turystów. Łącznic z polskiej i słowackiej strony uczestniczy dziś w spływie 350000 osób rocznic, a frekwencja nie maleje, lecz wzrasta nieustannie. Na tę popularność składa się kilka czynników: wyjątkowe piękno i osobliwość krajobrazu Pienin, emocje podróży po dzikiej rzece, autentyzm folklorystycznej oprawy, oparcie się spływu i Przełomu Pienińskiego - wszelkim zakusom technizacyjnym, wreszcie walory turystyczne okolic, pozwalające łączyć spływ Dunajcem z interesującymi wycieczkami pieszymi. Tatry zwiedza się balansując na krawędziach niebezpiecznych przepaści, Beskidy czy Sudety w mozole wielodniowych włóczęg z plecakiem na grzbiecie. W Pieninach wystarczy wykupić bilet i zająć miejsce w pachnącej cetyną łodzi: cały trud podróży bierze na siebie rzeka - dla turysty pozostając czysta przyjemność.

Spływ był dotąd omawiany w przewodnikach po Pieninach i po Szczawnicy, jako jedna z wycieczek. Z biegiem lat stał się jednak imprezą autonomiczną, celem turystycznym „samym w sobie”. Pora więc na osobny dla niego przewodnik. Zamierzeniem autora jest dać w nim z jednej strony garść informacji praktycznych, przydatnych do sensownego zorganizowania wycieczki, z drugiej zaś komentarz do samej trasy, interpretację tego, co turysta sam zobaczy i co usłyszy od flisaków, z reguły świetnych gawędziarzy i znawców swoich gór. Krótkie opisy dróg dojazdowych i wybór paru wycieczek pieszych mają pomóc turyście w wypełnieniu dnia wycieczkowego, sam spływ zajmuje przecież tylko 3 godziny. 150-lctnia historia spływu jest tak ciekawa, że autor zdecydował się przedstawić ją w obszerniejszym rozdziale, który nb. w innej wersji był w r. 1966 drukowany w roczniku „ZIEMIA”. Zamieszczony na końcu przewodnika słowniczek ma odciążyć tekst od dalszych dygresji i wstawek, których w opisach i tak jest za dużo.

„Wysiedzieć trzy godziny w pociągu to męka mawiał ćwierć wieku temu humorysta Antoni Wasilewski. Wysiedzieć trzy godziny na kiepskiej sztuce w teatrze to poświęcenie! Ale wysiedzieć trzy godziny na twardej ławic flisackiej tratwy to rozkosz, upojenie, niezapomniane przeżycie...”

Płyńmy więc, łodzie czekają przy brzegu. [Józef Nyka]

Spis treści:

Łódkę do drogi strumień kołysze;

Parę słów o Pieninach;

Park dwu narodów;

W krainę cudów, marzeń i mgły:

• Kto i gdzie błądzi?;- Jako flis nastał; - Trzy, razy „nie”; - Książęta, pisarze, poeci; - Z kapelą i moździerzami; - 20,000 turystów; - 300,000 turystów;

Samochodem, autobusem, piechotą:

• Z Krakowa przez Nowy Targ; - Z Krakowa przez Brzesko i Nowy Sącz; - Z Krakowa przez Mszanę Dolną; - Pieszo na Kąty;

Garść wskazówek na drogę

• Przystań flisacka w Kątach;

Dunajcem przez Pieniny;

Spacerkiem przez Szczawnicę;

Pięć krótkich wycieczek:

• 1. Na Sokolnicę; 2. Na Palenicę; 3. Na Dzwonkówkę; 4. Do Homoli; 5. Z Krościenka na Trzy Korony;

Słowniczek;

Literatura;

Spis ilustracji [8].

- Polecam!