СОЛИДАРНОСТЬ 1980-1981 (Происхождение и история), ХОЛЬЦЕР

Tytuł: SOLIDARNOŚĆ 1980-1981 (Geneza i historia), seria wydawnicza - „Biblioteka Kwartalnika Politycznego KRYTYKA”.

Autor: Jerzy HOLZER.

Wydawca: Wydawnictwo KRĄG [wydawnictwo II obiegu], Warszawa 1984. 244 stron, oprawa miękka, format 14x19,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (niewielki stempel własnościowy na stronie ze spisem treści) – poza tym stan OK.

Pamięci tych, którzy zginęli

Więzionym, bitym, usuwanym z pracy

Prześladowanym

Wszystkim, którzy pozostali pracy solidarni.

„SOLIDARNOŚĆ 1980-1981 (Geneza i historia)”. Od Autora - Szesnaście miesięcy „SOLIDARNOŚCI” od sierpnia 1980 r. do Grudnia 1981 r. stało się wielkim doświadczeniem historycznym. Będzie ono analizowane przez długie lata, zaś ocena całościowa i poglądy czy nawet opisy dotyczące poszczególnych wydarzeń budzić będą kontrowersje. Jako historyk świadom jestem tego, te nie sposób jeszcze zajmować się dziejami „SOLIDARNOŚCI” sine ira et studio. Nie kryję, te swymi emocjami jestem po jej stronie. Chcę jednak dążyć w miarę swych możliwości do zachowania obiektywizmu, traktując dalsze rozważania jako wstępną próbę ogarnięcia problematyki i zebrania faktów.

Obok oczywistych kłopotów z zachowaniem bezstronności i chłodnego osądu temat ten sprawia także inne trudności. Wiele materiałów nie jest dostępnych. Dotyczy to nie tylko archiwaliów, które częściowo zginęły w policyjnych sejfach, częściowo zostały ukryte. Ostatecznie historyk dziejów współczesnych musi być przygotowany na brak archiwaliów. W warunkach stanu wojennego czy też „zawieszonego stanu wojennego” pochowano głęboko wiele materiałów drukowanych lub powielanych za czasów „SOLIDARNOŚCI”, aby ocalić Je przed konfiskatą. Nie zawsze udało mi się dojść do materiałów, które znałem z autopsji przed grudniem 1981 r., albo o których mówili mi godni zaufania informatorzy.

„SOLIDARNOŚĆ” podlega dziś represjom. Kiedy była potężnym wielomilionowym Związkiem toczyło się w niej swobodne życie wewnętrzne, spierano się, kłócono, w dyskusji głoszono najróżniejsze poglądy. Wielu działaczy „SOLIDARNOŚCI” znajduje się w więzieniach, wielu innych łatwo może się w nich znaleźć. Jest powinnością historyka zachować powściągliwość w ocenie działań ludzi, którzy nie mogą się bronić. Nie chciałbym też, by Jakikolwiek fragment tej książki służył Jako tendencyjny i wyrwany z kontekstu cytat w prokuratorskim przemówieniu przeciw ludziom „SOLIDARNOŚCI”.

Były wreszcie trudności, które wynikały z oporu materii lub mojej własnej nieumiejętności w traktowaniu tematu. Książka ta w dwóch zakresach nie ukazuje całego skomplikowania dziejów „SOLIDARNOŚCI”. Pierwszy z nich to problematyka gospodarcza lat 1980-1981. Ekonomiczne aspekty polskiego kryzysu są dla mnie nadal trudne do zrozumienia i pociechę czerpię jedynie z tego, że wytrawni specjaliści od gospodarki przyznają się po cichu do podobnych komplikacji. Drugi z tych zakresów to dynamika ruchu masowego. Tej sprawy nie da się przedstawić bez głębokich badań. Inaczej uzyska się znachorską raczej diagnozę niż rzetelne ustalenia.

„SOLIDARNOŚĆ” przedstawiana przede wszystkim przez działania swych ośrodków kierowniczych to ogromne zubożenie najpotężniejszego wystąpienia mas w dziejach nowoczesnej Polski. W chwili obecnej nie widzę możliwości sprostania potrzebie głębszego ujęcia tematu. Poza wyrażeniem żalu pozostawało mi tylko podjąć decyzję, czy można tak zubożoną historię „SOLIDARNOŚCI” uznać za wstępną próbę. Skoro podjąłem decyzję pozytywną - ostateczną opinię będą musieli wydać czytelnicy.

Spis treści:

Od Autora;

• I. Polskie antytendencje;
• II. Doświadczenie porównawcze;
• III. Geneza „SOLIDARNOŚCI”. Fragment pierwszy;
• IV. Geneza „SOLIDARNOŚCI”. Fragment drugi;
• V. Sierpniowe zwycięstwo;
• VI. Powstanie „SOLIDARNOŚCI”;
• VII. Topografia polskiego życia społeczno-politycznego;
• VIII. Okres naporu;
• IX. „Dziewięćdziesiąt spokojnych dni” i Bydgoszcz;
• X. Próba równowagi;
• XI. Równia pochyła konfliktów;
• XII. Zjazd „SOLIDARNOŚCI”;
• XIV. Ostatnie próby porozumienia;
• XV. Konfrontacja;

Zakończenie.

- Polecam!