На пороге независимости, Лешек Мочульский [1990]

Tytuł: U progu niepodległości. Rewolucja bez rewolucji. Część 2.

Autor: Leszek Moczulski.

Wydawca: Wydawnictwo Polskie KPN, Lublin 1990. 88 stron, oprawa miękka, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środek – poza tym stan OK.

Przedmowa - Gdzieś zimą, na przełomie 1974-75, w kilka osób napisaliśmy program, zapowiadający przejście nurtu niepodległościowego do jawnej działalności opozycyjnej. Zatytułowaliśmy go „U progu”. Mieliśmy świadomość, że pękają satelickie skorupy, skuwające Polskę, że nadchodzi czas przemian, stymulowany otwartym politycznym działaniem, czas, w którym wszystko rozpocznie awangarda, ale wcześniej czy później ruszy całe społeczeństwo. Byliśmy też świadomi, że kruszenie kajdan będzie trwało lata, że Polacy będą dojrzewali dość długo, a początkowo powszechne poparcie zyskają cele ograniczone. Ale wiedzieliśmy, że czas doraźnych programów się skończy i otworzą szersze perspektywy; wiedzieliśmy, że nadejdzie moment, w którym najbliższym zadaniem będzie odbudowa niepodległej Rzeczypospolitej. Marzyliśmy o tej chwili - bo musiała nadejść.

Wiosną 1979 r., gdy Polska czekała na przyjazd swojego Papieża, napisałem broszurę zatytułowaną „Rewolucja bez rewolucji”. Czuć już było pierwsze porywy burzy. Montowaliśmy gorączkowo Konfederację, tak aby zdążyła okrzepnąć przed wielkim wybuchem społecznym, ale i przed spodziewanymi represjami, które miały na nas spaść. Fragmentem tych przygotowań była właśnie „Rewolucja bez rewolucji”, zawierająca w sobie - jak to ktoś później napisał - plan operacyjny nadchodzącego wybuchu społecznego. Ale nie tylko. Zarysowałem tam drogę do niepodległości, dzieląc ją na pięć faz. Przedostatnia nazywała się: dwuwładza.

Dziś żyjemy w tej właśnie fazie. Dwuwładza, występująca w Sejmie, w rządzie, w aparacie państwowym i gospodarczym skrywa się wprawdzie tak jak potrafi, lecz ujawnia w reformatorskie symbiozie starych i nowych, istnieje. Więc jesteśmy w tej fazie - przedostatniej. [L.M.]

Leszek Moczulski - urodził się 7 czerwca 1930 roku w Warszawie. Studia prawnicze, historyczne i politologiczne na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Nauk Politycznych, magister praw. Autor licznych publikacji historycznych i politycznych, a wśród nich „Wojny Polskiej 1939”, która po swoim ukazaniu się w 1972 r. wywołała skandal polityczny i na żądanie ambasady radzieckiej została skierowana na przemiał. W 1979 r. wydał głośną „Rewolucję bez rewolucji”, zawierającą program odzyskania niepodległości i przywrócenia demokracji w Polsce.

Od polowy lat pięćdziesiątych Leszek Moczulski uczestniczy w konspiracyjnym nurcie niepodległościowym, przez ponad dziesięć lat kierując Akcją Historyczną - odkłamującą najnowszą historię Polski. Od początku lat siedemdziesiątych jest szefem Konwentu - grupy przygotowującej powstanie jawnej partii niepodległościowej. W 1977 r. Moczulski jest współtwórcą i rzecznikiem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a w 1979 zostaje przewodniczącym Konfederacji Polski Niepodległej.

Po raz pierwszy Leszek Moczulski został zatrzymany przez UB w 1947 r., po raz pierwszy aresztowany i postawiony przed sądem za „szkalowanie PRL” w 1957. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych poddany ustawicznym represjom i ok. 200 razy zatrzymany przez SB. Aresztowany w sierpniu 1980, skazany w 1982 r. na siedem lat więzienia, zwolniony w sierpniu 1984 r., ponownie aresztowany w marcu 1985 r., skazany na 4 lata więzienia został uwolniony dopiero we wrześniu 1986 r.

Spis treści:

Przedmowa;

I: Zahamowanie i jego przyczyny:

• 1. Szansa, która ucieka; 2. Małość ludzi czy małość polityki; 3. Tylko wyobrażalne jest możliwe; 4. Nie potrafili, czy nie chcieli;

II. Co się stało w Polsce:

• 1. Stary ustrój i rewolucja; 2. Sterowanie polityczne; 3. Przeobrażenia społeczne; 4. W słabnącym cieniu Rosji;

III. Międzymorze:

• 1. Nowa geopolityka; 2. Determinaty cywilizacyjne; 3. Wspólne zagrożenia; 4. Groźne, nierealistyczne pomysły; 5. Geopolityczny imperatyw: integracja; 6. Ku jedności Europy;

IV. Program dla Polski:

• 1. Rekonstrukcja państwa; 2. Między totalitaryzmem a demokracją; 3. Odejść od lewicowych programów; 4. Na prawo – w gospodarce; 5. Konieczność przełomu.

- Polecam!