VICKS ANTIGRIP SINUS И КАТАР 10 ПАКЕТОВ

VICKS ANTIGRIP ZATOKI I KATAR 10SASZETEK

RODZAJ REJESTRACJI:Lek OTC

PRODUCENT:TEVA PHARMACEUTICALS POLSKA SP. Z O. O.

ADRES PRODUCENTA:ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa

ILOŚĆ:10 saszetek

OPIS:

Saszetki Vicks AntiGrip Zatoki i Katar to lek stosowany w przypadku objawów przeziębienia i grypy.

Lek zawiera 3 składniki aktywne o uzupełniającym się działaniu.

Paracetamol obniża temperaturę i zmniejsza ból.

Fenylefryna obkurcza naczynia w błonie śluzowej, niwelując tym samym obrzęk i ułatwiając przepływ powietrza czyli oddychanie.

Chlorfenamina zmniejsza produkcję śluzowej wydzieliny.

Lek przeznaczony dla osób dorosłyh.

WSKAZANIA:

Lek Vicks Antigrip żatoki i Katar stosuje się w objawowym leczeniu przeziębienia i grypy, przebiegających z gorączką, słabym lub umiarkowanym bólem (np. bólem głowy, gardła, mięśni), obrzękiem błony śluzowej nosa z tworzeniem wydzieliny.

DAWKOWANIE:

Dawkowanie Vicksu Antigrip Zatoki i Katar u osób dorosłych zależy m. in. od wagi pacjenta:

Dorośli o masie ciała powyżej 50 kg:1 saszetka co 4-6 godzin, od 4 do 6 razy na dobę ( max. 6 saszetek na dobę)

Dorośli o masie ciała poniżej 50 kg, pacjenci z zespołem Gilberta, pacjenci odwodnieni, długotrwale niedożywieni, osoby z przewlekłą chorobą alkoholową:1 saszetka co 6 do 8 godzin ( max. 3 saszetki na dobę)

Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby:1 saszetka co min. 8 godzin ( max. 2 saszetki na dobę)

SPOSÓB PRZECHOWYWANIA:

Lek przechowywać w temperaturze pokojowej.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

SKŁAD:

Substancjami czynnymi leku są: paracetamol(Paracetamolum), fenylefryny wodorowinian(Phenylephrini hydrogenotartras)i chlorfenaminy maleinian(Chlorphenamini maleas).

1 saszetka zawiera 650 mg paracetamolu, 16 mg fenylefryny, 4 mg chlorfenaminy.

Substancje pomocnicze:mannitol, sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K30, aromat pomarańczowy PHS 132958.

MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób): senność; osłabienie mięśniowe (które mogą ustąpić po 2-3 dniach leczenia), mimowolne ruchy mięśni twarzy, zaburzenia koordynacji, uczucie mrowienia i drętwienia lub zmian temperatury skóry, drżenia; suchość w jamie ustnej, jadłowstręt, zmiany czucia smaku, i zapachu; dolegliwości żołądkowo-jelitowe mogące ulec zmniejszeniu przy stosowaniu leku łącznie z pokarmem (np. nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból w nadbrzuszu); zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu; suchość błony śluzowej nosa i gardła; wysychanie błon śluzowych; nasilona potliwość; niewyraźne i podwójne widzenie.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób) lub rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób): Pobudzenie nerwowe (objawiające się niepokojem, bezsennością drżeniem, majaczeniem, kołataniem serca a także drgawkami) lub zmęczenie; ucisk w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, przyspieszenie akcji serca (na ogół przy przedawkowaniu), obniżenie lub podwyższenie ciśnienia tętniczego; cholestaza, zapalenie wątroby lub inne zaburzenia czynności wątroby (łącznie z bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu); ciężkie reakcje alergiczne (kaszel, trudności z połykaniem, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zmęczenie itp.); nadwrażliwość na światło; niedociśnienie lub nadciśnienie; krzyżowa alergia na leki podobne do chlorfenaminy; zmiany w morfologii krwi; bóle gardła; obrzęki (opuchlizna); szumy uszne, ostre zapalenie błędnika (część ucha); impotencja; krwawienia międzymiesiączkowe.

Rzadko występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób): Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych; zawał mięśnia sercowego, arytmia komorowa; obrzęk płuc; krwawienie domózgowe (na ogół przy stosowaniu dużych dawek).

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10000 osób): zaburzenia krwi takie jak: trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów -jednego z rodzajów białych krwinek), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), niedokrwistość hemolityczna, hipoglikemia (znaczne zmniejszenie stężenia cukru we krwi); zaburzenia ze strony nerek, mętny mocz; alergiczne zapalenie skóry; wstrząs anafilaktyczny; żółtaczka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):ciężka bradykardia (bardzo powolne bicie serca), skurcz naczyń krwionośnych,zwiększenie wysiłku mięśnia sercowego (co wpływa szczególnie na pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego), chłodne dłonie i stopy, zaczerwienienie, trudności z oddychaniem, duszność, bladość skóry, stroszenie włosów, hiperglikemia (zwiększone stężenie cukru we krwi), hipokaliemia (zbyt niskie stężenie potasu w surowicy), kwasica metaboliczna.

• Przy stosowaniu dużych dawek mogą pojawić się: bóle głowy, drgawki, stany psychotyczne z omamami, wymioty.
• Możliwe jest wywołanie lub zaostrzenie choroby serca, kołatanie serca.
• W przypadku przedłużonego stosowania może rozwinąć się niedobór objętości osocza, nadmierna potliwość.

• W przypadku: choroby nerek i płuc, rozrost gruczołu krokowego, cukrzyca, astma oskrzelowa, bardzo wolne bicie serca, hipotonia (zbyt niskie ciśnienie krwi), miażdżyca naczyń mózgowych, zapalenie trzustki, choroba wrzodowa żołądka, zwężenie połączenia odźwiernika i dwunastnicy, choroby tarczycy, niedokrwistość, niedobór dehydrogenazy glukozo6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej należy się skontaktować z lekarzem przed zastosowaniem leku.

• U pacjentów z niedokrwistością, chorobami serca, płuc i zaburzeniami czynności wątroby dozwolone jest stosowanie sporadyczne, należy zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego leku.

• W czasie ciąży nie należy stosować leku Vicks AntiGrip Zatoki i Katar, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lek może być zastosowany tylko jeśli potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Decyzję o przyjęciu leku podejmie lekarz.

• Paracetamol i chlorfenamina przenikają do mleka ludzkiego, dlatego też kobiety karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.

Vicks Antigrip Zatoki i Katar może wchodzić w interakacje z:

• Doustnymi lekami przeciwzakrzepowe (acenokumarol, warfaryna);
• Lekami przeciwpadaczkowymi (lamotrygina, fenytoina, fenobarbital, metylofenobarbital, prymidon);
• Lekami przeciwgruźliczymi (izoniazyd, ryfampicyna);
• Pewnymi lekami stosowanymi do zwiększenia wydalania moczu (diuretyki pętlowe np. furosemid);
• Lekami stosowanymi do leczenia dny moczanowej (probenecyd );
• Lekami stosowanymi przeciwko nudnościom i wymiotom (metoklopramid i domperydon);
• Propranololem (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi i zaburzeń rytmu serca);
• Kolestyraminą (stosowana do zmniejszenia cholesterolu we krwi);
• Długotrwale przyjmowaną karbamazepiną;
• Zielem dziurawca lub inne lekami indukujące enzymy wątrobowe;
• Kwasem acetylosalicylowym;
• Zydowudyną.
• Inhibitorami monoaminooksydazy, również w okresie 15 dni od ostatniej dawki (leki stosowane w leczeniu m.in. depresji takie, jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lub leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak selegilina);
• Lekami blokującymi receptor alfa-adrenergiczny (leki stosowane w leczeniu migreny takie jak dihydroergotamina, ergotamina, fenylefryna czy leki wywołujące poród, np. oksytocyna);
• Lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub łagodnego rozrostu gruczołu krokowego),
• Trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi - takie jak amitryptylina, amozapina, klomipramina, dezypramina i doksepina lub czteropierścieniowe jak maprotylina;
• Wziewnymi lekami znieczulającymi takimi jak cyklopropan i halotan;
• Lekami przeciwnadciśnieniowymi działającymi poprzez związek ze współczulnym układem nerwowym takie jak metyldopa, guanetydyna;
• Lekami powodującymi utratę potasu (takie jak leki moczopędne, np. furosemid i inne);
• Lekami mającymi wpływ na przewodzenie w sercu (glikozydy nasercowe, leki przeciwarytmiczne);
• Hormonami tarczycy;
• Siarczanem atropiny (stosowany m. in. w chorobach serca i układu pokarmowego);
• Lekami ototoksycznymi (które jako działania niepożądane mogą powodować uszkodzenie słuchu);
• Lekami uczulającymi na światło.

Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego , bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą , gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.