Дневник - Гетто Петркува Трибунальского, Освенцим, СУЛЕЕВ - Нафтали Лау

Zraniony lew -autobiografia

Getto Piotrków Trybunalski, Auschwitz, Brzezinka, Sulejów, Kraków, Izrael

opis jak ZSRR dostarcza broni dla Egiptu aby ten atakował Izrael

479 stron z wykazem osób

1997 rok - stan bardzo dobry

zdjęcia

Naftali Lau-Lawi (ur. 1926 w Krakowie, zm. 6 grudnia 2014 w Jerozolimie) – izraelski polityk.

Syn rabina Mojżesza Chaima Laua. Lata 1935–1944 spędził w Piotrkowie Trybunalskim (od 1939 w getcie, od 1942 w obozie pracy przy hucie szkła „Hortensja”). W 1941 spędził 40 dni w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, w latach 1944–1945 w Buchenwaldzie.

Od 1945 w Palestynie. W latach 1946–1948 brał udział w walkach o niepodległość Izraela w szeregach organizacji Hagana. Następnie pracował jako dziennikarz. W okresie wojny sześciodniowej był korespondentem wojennym. Pełnił funkcje rzecznika prasowego i doradcy: Moszego Dajana (1970-1974 i 1977–1981), Szimona Peresa (1974–1977) i Icchaka Szamira (1981). W latach 1981–1984 był konsulem generalnym Izraela w Nowym Jorku.

Brat Jisra’ela Me’ira Laua, naczelnego aszkenazyjskiego rabina Izraela[1]. Jest autorem wspomnieniowej książki Am ke’lavi – wyd. polskie pt. Zraniony lew (1997)

Pochowany na cmentarzu Har HaMenuchot w Jerozolimie w dniu 7 grudnia 2014

Pochodzi z długich rabinicznych rodów zarówno po stronie ojca, jak i matki. Ze strony ojca pochodzi od „Bacha” (rabin Yoel Sirkis, 1561-1640), „Taz” (rabin David Halevy Segal, 1584-1662) i rabina Efraima Zalmana Shorra. Ze strony matki wywodzi się z Rashi (1040-1105), z Maharamu w Padwie (rabin Meir Katznellenbogen, 1482-1565), z Hacham Cvi (rabin Zvi Ashkenazi, 1658-1718), z Yaavetz (rabin Jacob Emden , 1697-1776), rabin Baruch Frankel-Teomim (1760-1828) i rabin Haim Halberstam z Sanz, Divrei Chaim (1793-1876).

Ojciec Naphtali Lau-Lavie zginął w obozie zagłady w Treblince w rPaździernik 1942w wieku 50 lat .

Matka Naphtali zmarła wiosną 1945 roku w obozie koncentracyjnym Ravensbrück .

Naphtali Lau-Lavie i jego młodszy brat Israel Meir Lau zostali deportowani do obozu w Buchenwaldzie . Jako jedyny ocalały ze swojej rodziny wraz z bratem, Israelem Meirem i jego przyrodnim bratem Yehoshuą Lau-Hagerem, przeniósł się do British Mandate Palestine w 1945 roku ze swoim bratem Israelem Meirem, wówczas ośmioletnim wówczas, aby dołączyć do tamtejszego wuja, który wyemigrował tam przed wojną..