Нотариальная рукопись 1535 года с лицевым инициалом.

W tej cenie mamy jedynie 1 taki rękopis:

Dodatkowe fotografie możemy dosłać.

Rękopis notarialny z 1535 roku z ciekawym inicjałem twarzowym oraz z dwoma pięknymi znakami notariuszy. 4 zapisane strony na pergaminie.

Nabywca otrzyma charakterystykę rękopisu sporządzoną przez historyka znającego biegle łacinę (tytuł naukowy doktora habilitowanego). Gwarancja autentyczności oraz legalnego pochodzenia. Brak pieczęci i wpisów własnościowych.

Język rękopisu: łacina – w średniowieczu i później język uniwersalny – powszechnie używany i znany w całej wykształconej Europie, także w Polsce (dotyczy to zarówno pism kościelnych jak i pism świeckich – np. dokumenty prawne sporządzano po łacinie – w tym ówczesnym międzynarodowym języku…)

UWAGA – karta jest pergaminowa. Nie jest to rękopis na papierze, ale na specjalnie wyprawionej skórze.

Niezwykle rzadki ślad dawnego notariatu. W przypadku naszej oferty gwarantujemy autentyczność i datowanie.

Nabywca z rękopisem otrzyma opis sporządzony przez naukowca – na odwrocie opisu jest skan fragmentu dokumentu – w skali 1:1, co uniemożliwia użycie tej pisemnej analizy do np. sprzedaży innego rękopisu.

Charakterystyka rękopisu z XVI wieku sporządzona przez dr hab.

Jest to instrument notarialny czyli dokument wystawiony przez notariusza publicznego. Dokument, spisany na pergaminie, po łacinie, został sporządzony w Bolonii we Włoszech 13 listopada 1535 r. Karta pergaminowa ma wymiar ok. 17 x 25 cm.

Data wystawienia dokumentu znajduje się w wersach 2-4: millesimo quingentesimo trigesimo quinto indictione octava die tertio decimo mensis novembris. Dla dokładniejszej datacji użyto także pontyfikatu papieża Pawła III. Indykcja obejmuje okres 15 lat, przy czym przy jej zaznaczaniu nie podawano liczby minionych okresów 15-letnich, lecz miejsce, jakie zajmował dany rok w bieżącym okresie indykcyjnym. Geneza indykcji wiąże się prawdopodobnie z podatkiem rolnym w Cesarstwie Rzymskim , rewidowanym co 15 lat. Zastosowanie łączne tych danych w dokumencie sprawia, że data roczna „1565” napisana na pergaminie ołówkiem jest błędnie odczytana.

Dokument dotyczy sprzedaży ziemi przez Baptystę syna Piotra de Grilinis z Carpi Antoniemu Sarris.

Notariuszem publicznym sporządzającym ten dokument był Jan Panzachi, notariusz publiczny z Bolonii. Z lewej strony karty widoczny jego znak notarialny. Do posiadania własnego znaku zobowiązany był każdy notariusz. Poniżej znak notarialny i podpis notariusza Antoniego syna Floriana Calroplano z Bolonii, który potwierdził ten dokument.

Instytucja notariatu publicznego rozpowszechniła się we Włoszech i południowej Francji w XII w. Dokument sporządzony przez notariusza publicznego upoważnionego przez papieża lub cesarza (tzw. autorytet) i zaopatrzony odręcznym znakiem notariusza posiadał wagę i zaufanie publiczne. Każdy instrument notarialny posiadał znak notarialny świadczący o jego autentyczności.

Ciekawostką jest inicjał „I” na początku dokumentu – przedstawia on twarz mężczyzny.

--------------------------------------------------

Piękny dokument - na prezent lub do ozdoby kancelarii lub biura.

Kupujący otrzyma imienną fakturę - świadectwo, że jest to jego własność, że wszedł w posiadanie tak unikatowego zabytku legalnie oraz, że należne podatki zostały opłacone (nie musi płacić podatku pcc  - od zakupu rzeczy używanej powyżej 1000 zł).

Dla firm - możliwość wrzucenia faktury w koszty - do celów szkoleniowych lub wystroju.