Рыцарь Короля Его Величества (Польские рыцарские сказки), Анджей ЖАК [1988]

Tytuł: Rycerz Króla Jegomości (Polskie opowieści rycerskie).

Autor: Andrzej ŻAK, ilustrowała Joanna FURGALIŃSKA.

Wydawca: Wydawnictwo ŚLĄSK, Katowice 1988, wydanie I. 171 stron, rysunki w tekście, oprawa miękka, format 24,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

„Rycerz Króla Jegomości” - Na krańcu ziem naszych, kędy rzeka Odra wody w morzu topi, żył mężny rycerz MOHORT. Sławny był bardzo, bitny, więc choć wieki minęły, wciąż żyje w legendzie. Co wieczór fala odrzańska szepcze o nim fali i cicho szumi wiekowa puszcza.

Dzielną drużynę miał MOHORT i wszyscy krzepko dzierżyli włócznię nie chybiając celu. Nie było lepszych do miecza, a z luku, czajkę w locie każdy z nich trafiał jedną strzałą. Pod taką strażą spokojnie się żyło w słowiańskich osadach. Niewiasty jantar zbierały, tkały płótno, przędły. Ziemia rodziła, mnożyły się stada. Dzieci do boru chodziły bez trwogi, chyba niedźwiedzia strzegąc się lub wilka. MOHORT zaś z wojami tropił w lesie zwierza i w kontynach bogów słowiańskich nie gasł święty ogień.

Sława plemienia szła po okolicy, kupcy ją wieźli dalej, w obce kraje.

Tak było do czasu; kiedy Niemcy wielką siłą napadli na ziemie przyodrza. Pierwszy ich zobaczył młody BORKO, co do zagrody bartnika zachodził i przegadywał się z Rewą, piękną jego córką. Gdy w krzakach malin obcy szłom ujrzał; w łeb zdzielił tęgo, aż chrupnęły kości, potem dwóch jeszcze na ziemię powalił i dziewkę porwawszy pomknął do osady...

Spis treści:

O wojowaniu:

• O tym, jak słowiańscy bogowie Mohortowych rycerzy przed Niemcami ratowali;
• O śpiących rycerzach pod Giewontem;
• O tym, jak rycerz Lassota pokonał tatarskiego chana;
• O rycerzu Wszeborze, królu Łokietku i krakowskich gołębiach;
• O tym, jak rycerz Florian Szary herb Jelita zdobył;
• O tym, jak rycerz Bartłomiej Brandenburczyków z Gardźca wypędził;
• O słynnej bitwie nad Worskłą, gdzie Spytko z Melsztyna zamiast złą sławę zasłużyć wolał głowę złożyć;
• O tym, jak Mikołaj Powała z Tczewa kłam zadał krzyżackiemu rycerzowi;
• O tym, jak Dobko z Oleśnicy, rycerz i pisarz królewski Władysławowi Jagielle życie pod Grunwaldem ocalił;
• O tym, jak Stacho za cesarzem na wojaczkę ruszył;
• O tym, jak Śmiertny Dąb powstańcom pomagał;

O tym, jak drzewiej miłowano:

• O kneziu Kraku, co się żenić nie chciał;
• O tym, jak cudna Helgunda pokochała Walgierz, zaś potem afekt swój odmieniwszy, za zdradę sroga poniosła karę;
• O Białym Rycerzu i o tym, jak pięknej Klarze wielce się rozmiłował;
• O dzielnym Szczebrzycu i cnej Wiesławie;
• O dzielnym rycerzu, pięknej Eliszce i niewiernym giermku;
• O tym, jak polski rycerz miłością złej, choć pięknej Kunegundy wzgardził;
• O tym, jak Zawisza Czarny za piękną księżniczką bośniacką się ujął i przeciw rycerzowi Gyuli w szranki dzielnie stawał;
• O tym, jak rycerz Kmita zakochał się w pięknej Bonerównie;
• O tym, jak nadobna Halszka wzgardziwszy miłością pasowanych rycerzy pokochała Jaśka, który, choć nie nosił ostróg, odwagą i męstwem wszystkich ich przewyższał;
• O tym, jak rycerz Mikołaj jednego opętania się zbywszy za sprawą dziewki Miłej rychło w drugie popadł;
• O tym, jak rycerz Janko w kasztance się rozmiłował;
• O dzielnym rycerzu i jego pięknych córkach;

O breweriach niecnotach i rycerskich swawolach:

• O zaklętych rycerzach;
• O tym, jak wojewoda poznański Maciej Borkowic króla Kazimierza srodze rozgniewał;
• O tym, jak rycerz Gniewiosz z Dalewic obraził majestat królewski i oszczerstwo swoje pod ławą odszczekał;
• O tym, jak rycerz Krzysztof pana kasztelana gościł;
• O Czarnym Krzychu i o tym, jak na majestat królewski targnąć się poważył;
• O tym, jak diabeł Rokita przywdziawszy postać rycerza Łukasza Słupeckiego wielkie brewerie wyprawiał;
• O złym rycerzu i o tym, jak za swe skąpstwo został pokarany.

- Polecam!