ПЛОМИК № 4, 15 января 1946 г. (редактор Станислав АЛЕКСАНДРЖАК)

Tytuł: PŁOMYK Nr 4. 15. Stycznia 1946 r., seria wydawnicza - „PŁOMYK. Przyjaciel Młodzieży. Rok 24.”.

Autor: wielu autorów, redaktor Stanisław ALEKSANDRZAK, kierownik artystyczny Kazimierz PIENIĄŻEK.

Wydawca: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, Warszawa (ul. Smulikowskiego 1.) 1945. 32 strony [numeracja stron jest kontynuację stron od pierwszego numeru rocznika, w oferowanym egz. numeracja stron od strony 97-128 (w tym okładka)], zdjęcia, rysunki w tekście, oprawa miękka, format 16x24 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (przetarcia grzbietu okładki, notatki i podkreślenia w tekście) – poza tym stan OK.

PŁOMYK. Tygodnik ilustrowany dla dzieci i młodzieży – czasopismo wydawane od 1917 do 1991 roku. Pierwszym wydawcą był Związek Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, a od 1930 r. Związek Nauczycielstwa Polskiego. W ostatnich dziesięcioleciach działalności dwutygodnik; ukazywały się 24 numery w roku, lecz wydania wakacyjne było łączone jako numery 11/12 i 13/14.

Założycielką pisma była Janina Porazińska. W okresie dwudziestolecia międzywojennego z czasopismem współpracowali m.in. Józef Czechowicz, Aleksander Kamiński, Franciszka Themerson czy Wanda Wasilewska. „PŁOMYK” już w 1915 roku zaczął się ukazywać jako dodatek do „ZORZY” Pauliny Krakowowej, potem w 1918 roku wydawany był już jako samodzielne czasopismo. Było to czasopismo bardzo nowoczesne, miało charakter różnotematyczny. Poszczególne numery nawiązywały do pór roku, jakichś szczególnych wydarzeń. Stopniowo, od lat 30. „PŁOMYK” nabrał charakteru monotematycznego i stał się tygodnikiem. Wprowadził bogaty dział korespondencji - były listy do redakcji pisane przez dzieci i listy od redakcji. Czasopismo to było bardzo cenne, gdyż podobnie jak „SZKÓŁKA DLA DZIECI” było skorelowane z programem szkolnym. Od 1929 roku wychodził jako dodatek do „PŁOMYKA”, „PŁOMYCZEK” (od 1930 r. jako samodzielne czasopismo). W 1936 ukazał się specjalny numer „PŁOMYKA” idealizujący ZSRR, co spowodowało reakcję polskich władz i strajk nauczycielski w 1937.

W latach 1952-1969 redaktorem naczelnym była Hanna Ożogowska. Od roku 1965 czasopismo organizowało wśród swoich czytelników doroczny plebiscyt na najpopularniejszego autora literatury młodzieżowej. Zwycięzca otrzymywał nagrodę „ORLEGO PIÓRA”.

PŁOMYK został „zgaszony” z numerem 12/1991. W 1990 roku ukazało się już tylko 14 numerów. Jak wyjaśniono w ostatnim, pożegnalnym numerze, likwidacja miała związek ze zbyt dużą utratą czytelników na rzecz „nowych i bardziej komercjalnych” czasopism dla młodzieży, które pojawiły się po 1989 roku, oraz ze sprywatyzowaniem wydawnictwa Nasza Księgarnia, które nie chciało ponosić strat. W ostatnim roku sponsorem czasopisma było PKO i temat oszczędzania pojawiał się często na łamach.

- Polecam!