U-BOOTS снова атакуют, Вольфганг ЛЮТ и Клаус КОРТ

Tytuł: U-BOOTY znów atakują, seria wydawnicza „Seria z Kotwiczką”.

Autor: Wolfgang LÜTH & Claus KORTH, redakcja Andrzej RYBA, przekład Wojciech SZRENIAWSKI.

Wydawca: Oficyna Wydawnicza FINNA, Gdańsk 2014. 260 stron, zdjęcia we wklejkach, oprawa twarda tekturowa, lakierowana, format 15x21 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

„U-BOOTY znów atakują”: Wydane w czasie wojny wspomnienia dwóch asów U-bootwafie to kontrowersyjna książka, nie stroniąca od hitlerowskiej propagandy. To jednak także skarbnica wiedzy o życia codziennym na U-boocie pokazująca niemal każdy aspekt służby na okręcie podwodnym. Książka przełamuje modną dzisiaj tezę, że U-bootwafie stanowiło państwo w państwie, że dowódcy U-bootów wykonywali po prostu swoją robotę i me byli zaangażowani w faszyzm.

Publikowane wspomnienia obalają ten mit i pokazują, że i tam, jak w każdej dziedzinie żyda w hitlerowskich Niemczech, dotarł faszyzm, i to w tej najgorszej formie - nienawiści do innych ludzi tylko dlatego, że stanowili inną nację.

Claus KORTH /1911-1988/ Dowódca U-57 (9 patroli) i U-93 (5 patroli), zatopił statki o tonażu 73015 ton.

Wolfgang LÜTH /1913-1945/ Dowódca U-13, U-9 (6 patroli), U-138 (2 patrole), U-43 (5 patroli), U-1881 (2 patrole), zatopił statki o tonażu 225 204 ton; drugi po Kretchmerze na liście zatopionego tonażu.

„U-BOOTY znów atakują”. Od Wydawcy - Książka KORTHA i LÜTHA to w „Serii z Kotwiczką” pozycja wyjątkowa. Bardzo wyraziście pojawia się w niej propaganda hitlerowska, której przedstawiania w książkach przeze mnie wydawanych starałem się unikać. Jest bowiem prawdopodobne, że po raz kolejny zostanę okrzyknięty propagatorem hitleryzmu, Mimo to postanowiłem wydać to tłumaczenie niemal bez cenzury własnej. Niemal, jak wiadomo, robi czasem szaloną różnicę - ale to, co usunąłem, było już tak wredne, że nie zdzierżyłem. Zostawiłem wiele rzeczy, które i tak pewnie wzburzą niejednego czytelnika... Powstaje zatem pytanie, jaki jest sens wydania tej publikacji?

Aby w pełni to zrozumieć, trzeba by przyjrzeć się pewnej ewolucji spojrzenia na wojnę U-bootów. W pierwszym okresie tuż powojennym jednoznacznie uznano ich działania za zbrodnicze, a dowódcę U-bootwaffe skazano na karę 10 lat pozbawienia wolności w surowych warunkach w Spandau. (Przypomnę tylko, że więzień nie mógł z nikim rozmawiać i nie otrzymywał żadnych informacji zewnętrznych, nawet prasy. DÖNITZ, gdy wyszedł na wolność musiał się trochę czuć jak uśpiony bohater „Sexmisji”, który się obudził w zupełnie innym świecie). Niejako w zemście DÖNITZ opublikował w książce „10 lat i 20 dni” wspomnienia oparte na własnym dzienniku działań wojennych. Książka ta zapoczątkowała proces „wybielania” U-bootwaffe, którego apogeum przypadło na wydanie „Żelaznych trumien” w roku 1971. Pojawiła się teza, że U-bootwaffe stanowiło odrębne państwo w państwie, a sztab dowodzenia był odizolowany od reszty świata - co w sumie trochę było prawdę. Dowództwo U-bootów zajmowało się walką, ale toczyło ją jedynie na planszach, niemal jak w grze komputerowej i dlatego ciężko je obarczać winą działań poszczególnych okrętów. I zapewne ci, co tak twierdzili, w tym sam Karl DÖNITZ, mieli trochę racji.

Niestety załogi U-bootów stanowili konkretni ludzie; ludzie z krwi i kości, ludzie o sprecyzowanych, czasem fanatycznych, poglądach. Jakimi dowódcami byli zatem LÜTH i KORTH? Wydawnictwo FINNA wydało biografię LÜTHA autorstwa amerykańskiego historyka, jednak w tym opracowaniu wątek jego hitlerowskich poglądów został zwyczajnie wycięty! Jednak udało mi się w jednym z archiwów w Gdańsku znaleźć fotografie, na których Wolfgang LÜTH paraduje na pierwszym planie zebrań partyjnych NSDAP!

Nie wiadomo na ile LÜTH i KORTH w rzeczywistości podzielali poglądy wyrażone w swojej książce. Musieli mieć chyba jednak świadomość, że była to pozycja niebywale propagandowa. Ma potwierdzić wszystkie hitlerowskie tezy o polskiej prowokacji w Gliwicach, aby w opinii publicznej wzbudzić poczucie wojny obronnej a nie agresywnej. Miały też przyciągnąć rzesze młodych ludzi do U-bootwaffe. Co się w sumie udało, bo praktycznie do końcu wojny do U-bootów płynął strumień młodych ludzi.

Osobiście uważam, że LÜTH i KORTH wyrazili na kartach książki swoje rzeczywiste poglądy. Myślę, że byli oni tym najbardziej fanatycznym odłamem broni podwodnej. Bo przecież np. we wspomnieniach Gunthera PRIENA, też wydanych w okresie wojennym, nie ma tylu obrzydliwości, co u omawianych autorów. Ci swoje poglądy przedstawili i podpisali swoimi nazwiskami. Tu dochodzimy do celu wydania tej pozycji, którym jest pokazanie, że u DÖNITZA byli też i faszyści.

Ta książka jest również pokaźną skarbnicą wiedzy o życiu codziennym na U-boocie. Jeśli pominąć ten element propagandowy, to jest to książka znakomita! Pokazuje niemal każdy aspekt życia na okręcie podwodnym, jego działaniach w każdych warunkach i niemal każdy sposób walki. I właśnie dlatego włączyłem ją do „Serii z Kotwiczką”.

Czytelnik na pewno odbierze to wydanie i taki przekaz z mieszanymi uczuciami. Proszę jednak pamiętać, że pokazujemy historię wojen morskich we wszystkich jej aspektach. I dopiero ta różnorodność przekazów pozwoli czytelnikowi poznać wszystkie strony wojny. [Andrzej RYBA]

Spis treści - patrz foto.

- Polecam!