СЛОНИМСКИЙ, Антоний - Мое путешествие в Россию [LTW 1997

Tytuł: Moja podróż do Rosji.

Autor: Antoni SŁONIMSKI.

Wydawca: Literackie Towarzystwo Wydawnicze, Warszawa 1997, wydanie I (powojenne). 141+3 strony, oprawa miękka lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka - poza tym stan OK.

Moja podróż do Rosji. Od Wydawcy - Prezentowany tekst miał swój pierwodruk w „Wiadomościach Literackich’’ w roku 1932 w numerach 27-35 (numer 34 nie ukazał się)...

Tekst został oparty na wydaniu książkowym Towarzystwa Wydawniczego Rój z 1932 roku. Wprowadzone zmiany polegały na uwspółcześnieniu ortografii.

Antoni SŁONIMSKI spisywał swoje wrażenia z podróży „na gorąco” w 1932 roku. Dziś niektóre jego sądy mogą się nam wydawać naiwne. Nie należy jednak zapominać o tym, że autor opisywał tylko to co udało mu się zobaczyć podczas podróży, reżyserowanej przez sowieckich urzędników. Większość przeprowadzanych z Rosjanami rozmów toczyła się albo w obecności politruka, albo jego rozmówcami byli ludzie pokroju komsomołki Ziny. Tylko w nielicznych przypadkach autorowi udawało się wydostać spod kontroli oficjalnych „przewodników” i zamienić parę zdań ze zwykłymi obywatelami. Trzeba także pamiętać o tym, że autor oglądał Moskwę i Leningrad jeszcze przed wielkimi czystkami.

O odbiorze tej książki w Rosji świadczy zapis w „Kronikach tygodniowych”, jaki ukazał się w „Wiadomościach Literackich” nrze 50 z 9.12.1934 roku. SŁONIMSKI pisał: „Od czasu książki „Moja podróż do Rosji” jestem na czarnej liście sowieckich urzędników. Proszą co pewien czas wszystkich literatów i karmią kawiorem a ja za karę muszę siedzieć w domu”.

O tym jaki był później stosunek Antoniego SŁONIMSKIego do rzeczywistości sowieckiej najlepiej świadczą jego „Kroniki tygodniowe” z końca lat trzydziestych, szczególnie te, pisane po czystkach stalinowskich 1936 roku, publikowane na łamach „Wiadomości Literackich”. Autor zawarł w nich krytykę obu zagrażających Polsce i światu totalitaryzmów: sowieckiego i niemieckiego.

Antoni SŁONIMSKI (1895-1976) urodził się w Warszawie, gdzie ukończył Szkołę Sztuk Pięknych. Jako poeta zadebiutował w czasopiśmie „Złoty Róg”. Pierwsze wydanie jego poezji Sonety ukazało się w 1818 roku. W tym samym roku był inicjatorem oraz współzałożycielem kabaretu literackiego „Pikador”, a w 1920 roku współtwórcą oraz uczestnikiem grupy poetyckiej „Skamander”. Od 1924 roku stały współpracownik tygodnika „Wiadomości Literackie” gdzie w latach 1927-1939 zamieszczał swoje Kroniki tygodniowe. Ponadto w latach 1926-1934 współpracował z tygodnikiem satyrycznym „Cyrulik Warszawski”.

W czasie II wojny światowej przebywał w Paryżu i Londynie, gdzie redagował miesięcznik „Nowa Polska” (1942-1946). Po wojnie kierował Sekcją Literatury UNESCO (1946-1948). W roku 1951 powrócił na stale do Warszawy. W latach 1956-1959 był prezesem ZG Związku Literatów Polskich.

Od lat sześćdziesiątych był jednym z organizatorów niezależnej działalności kulturalnej. Sygnatariusz „Listu 34” z 14 marca 1964 oraz „Memoriału 59” z grudnia 1975 w sprawie zmian w konstytucji PRL. Kilkakrotnie objęty zakazem druku.

Antoni SŁONIMSKI w 1932 roku odbył podróż do ZSRR, której plonem stał się prezentowany tom. O jego odbiorze w Rosji tak pisał sam autor: „Od czasu książki Moja podróż do Rosji jestem na czarnej liście u sowieckich urzędników. Proszą co pewien czas wszystkich literatów i karmią kawiorem a ja za karę muszę siedzieć w domu”.

Spis treści - patrz foto.

- Polecam!