Красная Армия в 1940-1941 годах (Материалы...)

Tytuł: Armia Czerwona w latach 1940-1941 (Materiały z posiedzenia Rady Wojennej Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej w dniach 23–31 grudnia 1940 r.).

Autor: oprac. Janusz Budziński, Czesław Grzelak i Zygmunt Matuszak.

Wydawca: Wydawnictwo NERITON, Warszawa 2007, wydanie I. 270 stron, oprawa miękka lakierowana, format 16,5x23,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

Armia Czerwona w latach 1940-1941: Armia Czerwona w latach 1940-1941 to kontynuacja materiałów opublikowanych w książce Armia Czerwona w przededniu najcięższej próby (Warszawa 2006). Oba tomy stanową zapis posiedzeń Głównej Rady Wojennej oraz wyższej kadry dowódczej Armii Czerwonej w dniach 23-31 grudnia 1940 r. Zebrani, bogatsi o doświadczenia kampanii w Europie w latach 1939-1940, dyskutowali o modernizacji wojska i zasad prowadzenia walki. W referacie o obronie padły słowa:

"Towarzysze, żeby przeciwstawić się współczesnemu potężnemu natarciu, grupowanemu na dużej głębokości, dążącemu do jednoczesnego paraliżowania całej obrony silnym lotnictwem, wojskami zmechanizowanymi, trzeba tak organizować obronę, żeby była ona zdolna nie tylko dać jednoczesny potężny odpór ogniowy na całej głębokości możliwego przemknięcia związków pancernych, zmotoryzowanych, lotniczych i piechoty, ale i złamać atakującego moralnie i fizycznie częstymi kontruderzeniem, a także ogólnym kontrnatarciem odwodów operacyjnych w pełnym współdziałaniu z wojskami uderzającymi od czoła, zadać przeciwnikowi miażdżące uderzenie".

Wkrótce Armia Czerwona miała przekonać, jak trudno zastosować teorię w praktyce...

W II tomie materiałów źródłowych z narady wyższej kadry dowódczej Armii Czerwonej zawarto zapis wykładów wyższych oficerów, dotyczących zasad działania wojsk. Dodatkowymi, cennymi materiałami są dokumenty poświęcone grom wojennym, które odbyły się w styczniu i lutym 1941 r. w Moskwie. Wnioski z narady i gier wojennych oraz wystąpienie marsz. Timoszenki zaowocowały negatywną oceną możliwości bojowych Armii Czerwonej oraz zmiany strategicznej koncepcji obrony ZSRR. Na tej podstawie Stalin odrzucił plan zaatakowania Niemiec wiosną 1941 r.

Spis treści:

Wstęp;

1. Charakter współczesnej operacji obronnej – referat dowódcy Moskiewskiego OW gen. armii I.W. Tiuleniewa;

2. Wystąpienia:

• M.A. Purkajew, generał-lejtnant, szef sztabu Kijowskiego Specjalnego OW; W.J. Klimowskich, generał-major, szef sztabu Zachodniego Specjalnego OW; M.P. Kirponos, generał-lejtnant, dowódca Leningradzkiego OW; O.I. Gorodowikow, generał-pułkownik, generał-inspektor kawalerii ACz; N.A. Klicz, generał-lejtnant, szef artylerii Frontu Dalekowschodniego; S.S. Biriuzow, generał-major, dowódca 132. DS, Charkowski OW; M.S. Chozin, generał-lejtnant, komendant Akademii Wojskowej im. M.W. Frunzego; L.A. Goworow, generał-major, zastępca generała-inspektora artylerii; W.D. Sokołowskij, generał-lejtnant, szef sztabu Moskiewskiego OW; P.S. Klenow, generał-lejtnant, szef sztabu Nadbałtyckiego Specjalnego OW;

3. Słowo końcowe gen. armii I.W. Tiuleniewa;

4. Wykorzystanie formacji zmechanizowanych we współczesnej operacji zaczepnej i wprowadzenie korpusu zmechanizowanego w przełamanie – referat dowódcy Zachodniego Specjalnego OW generała-pułkownika wojsk pancernych D.G. Pawłowa;

5. Wystąpienia:

• S.M. Budionny, marszałek Związku Sowieckiego, zastępca ludowego komisarza obrony ZSRS; M.G. Chackilewicz, generał-major, dowódca 6. Korpusu Zmechanizowanego, Zachodni Specjalny OW; M.E Tierechin, generał-lejtnant, dowódca 5. Korpusu Zmechanizowanego, Zabajkalski OW; A.W. Kurkin, generał-major wojsk pancernych, dowódca 5. Dywizji Pancernej, Nadbałtycki Specjalny OW; AJ. Jeremienko, generał-lejtnant, dowódca 3. Korpusu Zmechanizowanego, Nadbałtycki Specjalny OW; J.R. Apanesienko, generał-pułkownik, dowódca Środkowo-Azjatyckiego OW; B.G. Wierszinin, generał-major wojsk pancernych, generał-inspektor wojsk samochodowo-pancernych ACz; El. Golikow, generał-lejtnant, zastępca szefa Sztabu Generalnego, szef Zarządu Rozpoznania; J.T. Czerewiczenko, generał-lejtnant, dowódca Odeskiego OW; J.N. Fiedorienko, generał-lejtnant wojsk pancernych, szef Głównego Zarządu Wojsk Pancernych ACz;

6. Słowo końcowe generała-pułkownika wojsk pancernych D.G. Pawłowa;

7. Walka dywizji piechoty w ataku i obronie – referat generała-lejtnanta, generała-inspektora piechoty A.K. Smirnowa;

8. Wystąpienia:

• S.A. Kalinin, generał-lejtnant, dowódca Syberyjskiego OW; M.A. Antoniuk, generał-lejtnant, zastępca generała-inspektora piechoty; W.N. Kurdiumow, generał-lejtnant, szef Zarządu Wyszkolenia Bojowego ACz; P.G. Poniedielin, generał-major, szef sztabu Leningradzkiego OW; P.G. Jegorow, generał-major, szef sztabu Archangielskiego OW; D.T. Kozłow, generał -lejtnant, szef Głównego Zarządu Obrony Przeciwlotniczej; S.S. Biriuzow, generał-major, dowódca 132. DS, Charkowski OW;  WD. Sokołowskij, generał-lejtnant, szef sztabu Moskiewskiego OW; EA. Jerszakow, generał-lejtnant, dowódca Uralskiego OW; LM. Liubowcew, generał-major, dowódca 16. DS, Nadbałtycki Specjalny OW;

9. Słowo końcowe generała-lejtnanta A.K. Smirnowa;

10. Mowa końcowa Marszałka Związku Sowieckiego S.K. Timoszenki;

Załączniki (9 załączników);

Wykaz skrótów;

Abstract;

Indeks osobowy i geograficzny.

- Polecam!